Leef je nog?

Eindelijk weer een nieuwe Helen Grace! De serie die ik al het langste volg en eentje waar ik elke keer weer naar uit kijk! We hebben Helen vorig jaar moeten missen maar ze is terug. En hoe!

De korte hoofdstukken, afwisselende perspectieven en vreselijke gebeurtenissen wisselen elkaar af in korte maar krachtige hoofdstukken waardoor het boek meteen een pageturner wordt! Er gebeurt steeds wel iets, waardoor het boek moeilijk weg te leggen is.

Helen Grace is weer haar gebruikelijke zelf! Ze volgt haar intuïtie, negeert orders, sleurt Charlie mee in haar onderzoek, volgt sporen waarbij ze niemand ontziet.

In de zaak die haar nu begeestert, is een tiener, Naomi, verdwenen. Ze was eerder al weggelopen van huis dus wordt deze zaak als niet dringend beschouwd maar Helen Grace is vastberaden haar te vinden. Ze neemt zelfs een politieagent onder de loep omdat ze hem niet vertrouwt. Ondanks dat haar van bovenaf opgelegd wordt om de agent met rust te laten gaat Helen door.

In een ander perspectief lezen we hoe het Naomi vergaat. En dat het niet goed gaat, is het minste wat je kan zeggen. Het is maar zeer de vraag of Naomi en haar lotgenote op tijd gered kunnen worden.

Ook rechercheur Charlie krijgt een grotere rol aangemeten. Ze moet haar team aansturen maar dat gaat niet zonder slag of stoot. Vooral met één collega blijkt het helemaal niet te klikken.

Er gebeurt heel veel in dit verhaal. Ook als de politie snel een bepaalde richting in slaat, blijft het spannend tot op het einde. Een ware pageturner die de lezer aan het boek gekluisterd houdt. Met een einde dat op zijn zachtst gezegd verrassend is, want hoe moet het nu verder met deze serie?