Lezersrecensie
Origineel verhaal mist echte spanning
Bloedverwant is de tweede thriller van de Ierse auteur Stewart Neville die naar het Nederlands is vertaald. Het boek wordt aangeprezen als een combinatie van Steve Cavanaugh en Stephen King. De vertaling van het boek is van Els Franci-Ekeler.
In Bloedverwant maken we kennis met Rebecca Carter en haar dochter Monica/Moonflower. Ze reizen samen in een busje door Amerika, maar het is niet duidelijk waarom en waarheen. Ze blijven nooit lang op een plek en vermijden zoveel mogelijk contact. Wat wel duidelijk is, is dat Rebecca overbeschermend is wat betreft haar dochter.
In de parallel lopende verhaallijn staat Special Agent Marc Donner centraal. Hij wordt opgeroepen bij een vondst van een lichaam dat opvallende verwondingen heeft. Donner weet een link te leggen tussen deze moord en eerdere gevonden lichamen. Het opsporen van de dader neemt hem zodanig in beslag, dat hij de realiteit uit het oog verliest en kostte wat het kost zijn gelijk wil halen.
Beide verhaallijnen beginnen zich al snel te kruisen en als lezer blijf je enige tijd in het ongewisse over wat er nu precies speelt. Wat begint als een ‘normale’ thriller, gaat na verloop van tijd een andere richting uit, waarbij enerzijds gebeurtenissen een verklaring krijgen, maar waar minstens zoveel nieuwe vragen worden opgeworpen.
Qua vaart en afwisseling zit het verhaal goed in elkaar, maar wat betreft spanning schoot het toch wat tekort. Uitwerking van de personages is goed, hoewel ze soms vreemde keuzes maken die niet goed te begrijpen zijn.
Neville heeft een toegankelijke wijze van schrijven en weet alles beeldend te verwoorden. Het is niet moeilijk om een voorstelling te maken van personages, omgeving en gebeurtenissen. En gelukkig zijn de scènes waar bloed vloeit niet al te plastisch omschreven, wat het leesplezier ten goede komt.
Al met al is Bloedverwant een origineel verhaal met een verrassende wending. Hoewel het nergens heel spannend wordt, leest het vlot en lekker weg en laat het einde nog wat open voor eigen speculatie.
In Bloedverwant maken we kennis met Rebecca Carter en haar dochter Monica/Moonflower. Ze reizen samen in een busje door Amerika, maar het is niet duidelijk waarom en waarheen. Ze blijven nooit lang op een plek en vermijden zoveel mogelijk contact. Wat wel duidelijk is, is dat Rebecca overbeschermend is wat betreft haar dochter.
In de parallel lopende verhaallijn staat Special Agent Marc Donner centraal. Hij wordt opgeroepen bij een vondst van een lichaam dat opvallende verwondingen heeft. Donner weet een link te leggen tussen deze moord en eerdere gevonden lichamen. Het opsporen van de dader neemt hem zodanig in beslag, dat hij de realiteit uit het oog verliest en kostte wat het kost zijn gelijk wil halen.
Beide verhaallijnen beginnen zich al snel te kruisen en als lezer blijf je enige tijd in het ongewisse over wat er nu precies speelt. Wat begint als een ‘normale’ thriller, gaat na verloop van tijd een andere richting uit, waarbij enerzijds gebeurtenissen een verklaring krijgen, maar waar minstens zoveel nieuwe vragen worden opgeworpen.
Qua vaart en afwisseling zit het verhaal goed in elkaar, maar wat betreft spanning schoot het toch wat tekort. Uitwerking van de personages is goed, hoewel ze soms vreemde keuzes maken die niet goed te begrijpen zijn.
Neville heeft een toegankelijke wijze van schrijven en weet alles beeldend te verwoorden. Het is niet moeilijk om een voorstelling te maken van personages, omgeving en gebeurtenissen. En gelukkig zijn de scènes waar bloed vloeit niet al te plastisch omschreven, wat het leesplezier ten goede komt.
Al met al is Bloedverwant een origineel verhaal met een verrassende wending. Hoewel het nergens heel spannend wordt, leest het vlot en lekker weg en laat het einde nog wat open voor eigen speculatie.
1
Reageer op deze recensie
