Het is nooit te laat

De Britse Kate Storey debuteert met haar roman De bibliotheek vol herinneringen. De vertaling is van Maya Denneman en Denise Kock.

Dochter Ella heeft zich vervreemd van haar moeder. Na een ruzie is ze vertrokken naar Australië om daar een leven op te bouwen en woont daar al 22 jaar met man en kind. Er is weinig contact met haar moeder, maar dat verandert als moeder Sally komt te vallen en Ella naar Londen terugkeert om te helpen. Het gedwongen samenzijn blijkt het begin van het herstellen van een verstoorde relatie.

Het verhaal begint met een proloog waarin we kort kennis maken met Sally en Neil en dochter Ella. Daarna verspringt de tijd naar het heden. Ella is een workaholic en heeft weinig tijd voor man en kind, maar zo heeft ze haar leven ingericht. Door het constante werken hoeft ze nergens over na te denken. Ze is als personage door Storey goed neergezet, je krijgt acuut een hekel aan haar. Wanneer ze afreist naar Londen om haar moeder bij te staan is ze haar houvast van de dagelijkse routine kwijt. Daardoor komt de boosheid van vroeger, die ze dacht te hebben overwonnen, naar boven borrelen. Nu ze in het leven van haar moeder is terechtgekomen, begint de façade waarachter ze zich verschuilt, scheurtjes te vertonen. Het is goed om te zien hoe deze Ella verandert en gedurende het verhaal een mooier mens wordt.

Sally is een geweldige vrouw. Ze heeft na het vertrek van Ella haar leven invulling gegeven door dingen te doen voor anderen. En dat betaalt zich terug op het moment dat ze hulp nodig heeft. En die hulp is nodig, want Sally is ouder en vergeet af en toe wat. De personages die een rol spelen in het leven van Sally zijn kleurrijk en bijzonder en zijn een spiegel voor Ella waardoor ze, met vallen en opstaan, ontdekt hoe het leven anders kan zijn, als ze zich er maar voor openstelt. Deze mensen zijn tevens de kracht van het verhaal en via hen leer je Sally kennen en voel je de liefde die er is.

Boeken spelen een grote rol in het verhaal. Sally heeft jarenlang boeken gekocht en verzameld, in de hoop die ooit eens aan Ella te kunnen overdragen. Helaas is het daar door een kleine ramp in huis te laat voor, maar toch is de betovering van de boeken en de levenslessen die eruit zijn te halen de basis voor het herstellen van de moeder-dochterrelatie.

Het verhaal is makkelijk te lezen, geen moeilijke zinnen, maar een verhaal dat de lezer helemaal meetrekt en laat meeleven met de dilemma’s van de personages. Met sterke thema’s als vooroordelen, verstoorde moeder-dochter relatie en ouder worden met gebreken, is het een verhaal waarin je kan wegdromen en waarvan je mag genieten van begin tot einde.

De bibliotheek vol herinneringen is een heerlijke feelgood roman, met mooie en lieve personages dat laat zien dat het nooit te laat is.