Bijzonder derde deel met veel historische feiten

Het derde deel van de Rata station serie van Sara Lark is de Legende van de Vuurberg. In dit boek zijn de kleinkinderen van Ida en Cat bijna volwassen en moeten keuzes maken voor hun toekomst. De dochter van Mara, March blijkt weinig empathische gevoelens te hebben, maar een enorm talent voor getallen en economie, iets wat door oma Jane wordt toegejuicht. Ze neemt een prive leraar aan, waarmee March vervolgens Rata station verlaat om in een weeffabriek de touwtjes in handen te nemen.

Robin, de zoon van Cat en Chris is een dromer, hij is erg naïef en heeft meer met dieren dan met mensen. Zijn grootste droom is om op het toneel te staan om Shakespeare te vertolken. Hij ziet zijn kans als hij een vacature ziet bij een onbekend gezelschap en vertrekt zonder iets te zeggen. Dat het toneelgezelschap niet helemaal is wat hij verwachtte neemt hij voor lief, ook al is hij doodongelukkig. Door zijn karakter weet hij niet hoe hij er los van moet komen.

Aroha is de dochter van Linda en denkt dat ze is vervloekt. Mannen van wie ze houdt overleven het niet en ze besluit om nooit te trouwen. Ze gooit zich op een studie talen en vertrekt naar het Noorder eiland om daar te gaan werken bij de Maori’s, waar de toeristen-industrie op volle toeren draait.

Deze drie personages worden gedurende het boek gevolgd in hun weg naar de toekomst. Sarah Lark heeft opnieuw gekozen om ware gebeurtenissen op te nemen in het boek. Het treinongeval waar het boek mee begint is echt gebeurt, en ook de vulkaanuitbarsting op het Noordereiland heeft werkelijk plaatsgevonden. Daarnaast heeft ze ervoor gekozen om de maatschappelijke problemen op te nemen. De slechte omstandigheden van de werknemers in de fabrieken en de discriminatie van de Chinezen die Nieuw Zeeland aandeden om wat geld te verdienen met de bedoeling later weer terug te keren naar China. Het levert een ander soort boek op dan de eerste twee, die veel grimmiger waren door de gebeurtenissen van die periodes. Dit boek blijft nogal braaf en is daardoor meer een prettig leesbare roman. Het is interessant om te zien hoe deze jonge mensen zich ontwikkelen gedurende de tijd. Alle hebben een duidelijk karakter meegekregen, waardoor je je als lezer best gaat irriteren aan de ondernemende March en de Robin het liefst een enorme schop onder zijn kont wil geven. Alleen Aroha is het braafste meisje van de klas en kan niets fout doen.

Mooi is wel om te zien hoe de verschillende levens verdeeld over het grote Nieuw Zeeland zich toch blijven kruisen. Jammer is dat het weinig meer gaat over Rata station waar alles goed geregeld is. Ook jammer dat Ida en Karl geen rol meer hebben in dit laatste boek.
Sarah Lark heeft een vrij veilig en braaf laatste deel geschreven, met wel enkele schokkende gebeurtenissen, maar het lijkt minder impact te hebben dan het eerste en zeker het tweede deel, waarin de oorlog tussen de Engelsen en de Maori’s ervoor zorgden dat het ‘feelgood’-gevoel ver te zoeken was.

Het is een mooie roman, waarin Nieuw Zeeland aan het einde van 19e eeuw goed wordt beschreven. De industrialisatie neemt een enorme vlucht en de verschillen tussen arm en rijk zijn erg groot. De superioriteit van de rijke kolonisten ten opzichte van de minderheden en de armen zijn schrijnend en worden goed neergezet.

Met de Legende van de Vuurberg sluit Sarah Lark de serie van Rata station af. Het leven gaat door, de familie van Cat en Ida wordt groter en opnieuw is er nieuw leven onderweg. Een bijzondere historische serie dat veel verteld over het leven van Nieuw Zeeland in de 19e eeuw en wat het lezen absoluut de moeite waard is.