Harde historische roman met veel politiek

“Voor de fans van Bridgerton, Poldark en Outlander”, wordt gezegd over ‘De onweerstaanbare charme van lord Crowlas’. Dan ligt de verwachting hoog. Een boek van bijna 500 pagina’s brengt ons als lezer naar Engeland, Frankrijk en Rusland van begin 19e eeuw.

Bij de aanvang van het lezen valt het op dat het geen opzichzelfstaand verhaal is, maar een tweede deel uit een serie. Dat maakt het lastig om in het verhaal te komen. Er is al veel aan voorafgegaan en hoewel er steeds een beetje uitleg wordt gegeven, is dat minimaal. Ook later in het boek komen er zaken uit het eerste deel naar voren, die voor de lezer die instapt in dit tweede deel onbekend zijn. Het is wel te lezen zonder die voorkennis, maar voor de continuiteit van het verhaal is het beter en leuker om eerst deel een te hebben gelezen.

Lord Crowlas, ook wel Jack of Crow of lord Lamorna genoemd, is een bekend figuur in de opstandige engelse regio Cornwall. Hij heeft heldhaftig gevochten tijdens de Franse overheersing van Engeland en is een gewaardeerde inwoner. Helaas is hij een doorn in het oog van premier Castlereagh die hem liever kwijt is en hem naar Rusland stuurt voor een opdracht.

Crowlas is in het eerste deel getrouwd met de creoolse Hester en ze hebben een dochter. Als ze verraden worden moet Hester met haar dochter en dienstmeid vluchten om aan de dood voor verraad te ontkomen. Ze raken van elkaar gescheiden en sls ze hoort dat Crowlas in Rusland gevaar loopt gaat ze op reis om hem zoeken.

Dan is er ook nog Kitto, kapitiein Helford, de jonge broer van Crow die in dienst is van het Engelse lege. Hij raakt door zijn temperatment in de problemen raakt en krijgt ook een opdracht in Rusland.

Vele verhaallijnen lopen door elkaar heen en het is goed opletten want het springt van de een naar de ander en de tijdlijnen lopen niet synchroon. De vergelijking met Bridgerton slaat de plank totaal mis, want het is veel harder. Moord, verraad en vol politieke spelletjes en de humor ontbreekt totaal. Het lijkt meer op Outlander wat gekonkel betreft, maar daar zijn de personages nog interessant en goed uitgewerkt.

De personages in dit boek zijn niet sympathiek en als lezer is het erg moeilijk om er een band mee te krijgen. Ze zijn allemaal boos en wisselen erg snel van kwaad naar gewoon om vervolgens weer kwaad te zijn op een ander. De manier van doen is niet te begrijpen. Rouw speelt een grote rol, maar de personages overtuigen niet in hun gevoelens. Er wordt veel over het verlies herhaald, maar raken wil het niet. Daarbij zijn er bij-personages die niet echt een duidelijke rol in het verhaal hebben. Aan het einde zijn er voor het gemak twee ook gewoon dood.

Het is geen makkelijk boek om te lezen en er is enige doorzettingsvermogen nodig om door te lezen.

Wat schrijfstijl betreft zit het wel goed in elkaar, maar het lezen wordt wel lastiger door de russische namen en de vele personages, daarbij is het ingewikkeld wie nu precies wie is en waar ze zijn en aan welke kant ze staan. Het is Rusland en Engeland tegen Frankrijk, maar het is ook elk land voor zich. Alles kan worden aangemerkt als verraad en er vloeit nogal wat bloed. Romantiek is maar zeer beperkt aanwezig en seks is voornamelijk hard of ongewenst.

De titel mag dan lief klinken en samen met de cover uitnodigen tot een romantisch regency verhaal, de uitkomst van deze verwachting is totaal anders en valt dan tegen. Wat overblijft is een historische roman met veel hardheid en te veel complexe psychologische en politieke spelletjes.