Liefde die buiten de lijntjes kleurt

De Amerikaanse auteur Tia Williams begon haar carrière bij bladen als Elle en Glamour, inmiddels is ze mode-redacteur en hoofdredacteur van cosmeticagigant Estée Lauder en combineert dat met het schrijven van romans. Ze heeft zes boeken op haar naam staan, waaronder de Tik-tok-hit Seven days in june/Zeven dagen samen. Nu is ook deze oudere roman vertaald door Meritha Paul-van Voorden en uitgegeven als De perfecte vondst.

Hoofdpersonage is de veertiger Jenna Jones die na een verbroken verloving in een depressie belandde en zich terugtrok op het platteland. Ze was een grote naam in de modewereld van New York en nu is ze terug om opnieuw te beginnen. Jenna gaat aan de slag bij het online modemagazine StyleZine. De eigenaar en hoofdredacteur Darcy Vale kan haar goed gebruiken als ervaren redacteur naast de jonge medewerkers. Jenna was ooit Darcy’s concurrente, zowel op werkgebied als wat mannen betreft en het verleden is niet vergeten, wat de nodige spanningen met zich meebrengt. Daarnaast is de schok groot als Jenna moet gaan samenwerken met filmmaker Eric, een aantrekkelijke jongeman van twintig die ze kort daarvoor op een feestje had versierd en die de zoon van haar werkgeefster Darcy blijkt te zijn. Het levert de nodige complexe en ongemakkelijke situaties op.

Williams komt uit de modewereld en laat dat weten. Het boek begint met een grote hoeveelheid informatie vol Amerikaanse namen van personen, merken en winkels en er wordt constant gebruikgemaakt van hippe taal. Het zorgt voor een rommelig begin en het schuurt en irriteert, alsof je het als lezer allemaal zou moeten kennen en weten waar het over gaat. De over de top Amerikaanse cultuur overheerst en is te veel, totdat blijkt dat met het overvoeren van merken en namen een solide basis is gelegd en het verhaal van Jenna en Eric kan beginnen.

Jenna en Eric houden hun verhouding lang geheim, maar ontkomen niet aan vooroordelen en problemen rond het enorme leeftijdsverschil van twintig jaar. Wat bij een oudere man en jongere vrouw geen ophef veroorzaakt, is omgekeerd wel het geval. Een vrouw krijgt direct een stempel ‘cougar’ en de omgeving neemt een dergelijke relatie niet serieus. Waar Eric bovendien nog een leven voor zich heeft en zijn wilde haren kwijt moet raken, is Jenna bezig met huisje, boompje, beestje en dat wringt. Deze dilemma’s worden in het boek goed uitgewerkt, Williams belicht de problemen waar haar personages tegenaan lopen en maakt het hen niet gemakkelijk.

De wijze van schrijven is prettig, leest vlot en het tempo ligt vrij hoog waardoor het geen moment verveelt. De titel De perfecte vondst is ontleend aan een idee dat Jenna en Eric hebben voor StyleZine, dat een groot succes wordt. Helaas valt de uitvoering ervan in het boek een beetje tussen wal en schip, het wordt geopperd, uitgelegd en uitgevoerd en dan is het een hit en klaar. Het voelt onaf en is slechts een onderdeel om de relatie tussen Jenna en Eric te ondersteunen.

Jenna en Eric zijn goed uitgewerkt en door de levendige dialogen en de constante spanning tussen hen levensechte personen geworden. Hun ingewikkelde relatie wordt gedurende het verhaal op de voet gevolgd, waarbij seksscènes niet worden overgeslagen en de lezer als een voyeur meekijkt in hun passionele momenten. Ze zijn geen standaard liefdeskoppel, maar weten te overtuigen en de ontwikkelende relatie voelt echt en eerlijk. De andere personages in het boek zijn typetjes die passen in de modewereld waarin ze zich begeven en zorgen voor het complete plaatje.

De perfecte vondst is een prettig lezende en intrigerende roman over liefde die buiten alle lijntjes kleurt met hoofdpersonages die je een mooie toekomst gunt. Tijdens het lezen is het niet moeilijk om de beschreven scènes voor je te zien. Het is dan ook niet zo gek dat Netflix het heeft opgepikt voor een serie, het verhaal leent zich daar uitstekend voor.