Een absolute feelgood en toch ook weer niet

Moose springs, Alaska, een klein dorpje dat drijft op toerisme. Het grote Moose springs resort is een luxe resort dat vooral hele rijke mensen aantrekt. En die toeristen trekken vooral hun eigen plan en houden geen rekening met anderen. Het zijn dan ook niet de toeristen die men wil, maar ze zijn er nu eenmaal.

Graham Barnett is restaurant eigenaar van The Tourist trap. Hij wil dat niet, maar het is zo gelopen. Hij is humeurig, serveert alleen hamburgers friet, rendierworst, limonade en een drankje dat Growly Bear heet waarbij iedereen zo’n beetje onderuit gaat. Hij regelt zijn eigen openingstijden en gooit zijn klanten naar buiten als het hem belieft. En toch is het altijd druk en staan mensen voor zijn restaurant in de rij. Hij is opgenomen in reisgidsen als een plek waar je geweest moet zijn. Het liefst was hij kunstenaar geworden, maar is van de kunstopleiding gestuurd. Nu hobbiet hij met grote bomen en een kettingzaag.

Zoey Caldwell is een meisje uit een klein plaatsje in Amerika waar ze werkt in een chauffeursrestaurant. Ze heeft daar Luna leren kennen, een steenrijke erfgename. En hoewel ze enorm verschillen is er een hechte vriendschap ontstaan. Luna heeft Zoey uitgenodigd om naar Moose springs te komen. Ze mag bij haar in het resort logeren. Zoey heeft gespaard voor de reis en heeft excursies geboekt. Het zal haar droomvakantie worden.
Het loopt allemaal een beetje anders. De lowbudget excursies lopen stuk voor stuk in de soep. Luna trekt haar eigen plan en is bezig met hele andere dingen en zo is Zoey op zichzelf aangewezen. Maar Graham, - die vooral niets van toeristen moet hebben -, blijkt als een blok voor dat kleine vrouwtje met de grote bril te vallen.

Droomvakantie is een feelgoodroman en toch ook weer niet. De clichés die je toch vaak terug ziet, zijn hier allemaal aan de kant geschoven en het verhaal loopt alles behalve voorspelbaar. De personages zijn absoluut uniek en dat in combinatie met een blinde (en o zo lieve en schattige) hond, een enorme eland met voorliefde voor brood en Graham zijn auto, een helikopter en een pool-plek met pizza’s is het een bijzonder verhaal. Het heeft humor en scherpe dialogen en gebeurtenissen die lekker ongewoon zijn. Het lezen zorgt dan ook voor een constante staat van verbazing en evengoed is het genieten van alles wat gebeurd en wordt gezegd. De liefde blijkt toch niet te ontbreken, maar ook dat loopt niet vanzelf.

Droomvakantie is absoluut feelgood en toch ook weer niet. Het is anders en toch gewoon en het leest vooral heel lekker weg en levert een hoop glimlachjes en vooral een goed gevoel op.