Boek met een hoog soapgehalte

Let op: deze recensie kan spoilers bevatten over het eerste deel, De ideale man.

Mathilde Hoekstra (1977) is freelance journalist, online redactiemanager en schrijver. In 2014 debuteerde ze met de roman Bella Donna en in 2019 kwam haar tweede roman De ideale man uit, gebaseerd op haar eigen leven. Nu is er het vervolg, Een warm nest (2020). De disclaimer die ontbrak in het eerste deel, staat nu wel voorin het boek: 'Elke overeenkomst [...] berust op toeval.'

In De ideale man maakten we kennis met Evelien. Ze woont samen met Taeke en ze hebben twee dochters Keet en Lieve. Maar Taeke is veel weg en de intimiteit ontbreekt. Evelien is druk, schreeuwt, rookt en drinkt en weet dat het zo niet langer kan. Op een feestje maakt ze kennis met Kees. Hij is alles wat Taeke niet is, vooral onvoorspelbaar, en ze valt als een blok voor hem. Gedurende het hele boek is ze bezig met zichzelf te vinden, wat uiteindelijk leidt tot een scheiding van Taeke en de keuze voor co-ouderschap.

Een warm nest gaat verder waar De ideale man ophield. Evelien krijgt te maken met de consequenties van haar gemaakte keuze. Ze moet ergens anders gaan wonen, heeft de kinderen halve weken en gaat helemaal voor haar relatie met Kees. Maar hoe goed die keuze ook leek, het is geen rozengeur en maneschijn. Ze krijgt te maken met geldgebrek, moet schipperen met haar tijd, Kees blijkt onbetrouwbaar en van de kinderen krijgt Keet het moeilijk met de nieuwe situatie. Evelien worstelt zich door haar nieuwe leven, dat steeds meer op een soap begint te lijken.

Waar Evelien in het eerste deel nogal destructief bezig was door teveel drank en teveel roken, lijkt ze zich nu beter in de hand te hebben. We kijken mee in haar nieuwe leven, waarin Kees een grote rol speelt. Ze heeft intussen een baan, en hij is haar baas. Kees leren we ook beter kennen, maar niet echt in positieve zin. Hij tobt met depressie, familie en zijn verleden. Evelien ziet wel dat hij problemen heeft, maar kan zich niet losmaken van deze man. De gevoelens die ze heeft en de dilemma's waar ze tegen aanloopt worden goed neergezet, en de lezer kan zich er in herkennen.

'Ik wilde normaal zijn. Geen stemmen horen. Gewoon in het hier en nu zijn. Maar in mijn wereld kon ik mijn hart niet tot rust manen en vond ik duisternis, zelfs als ik in het zonlicht stond. Daar was ik bang om te leven, om te hechten, om te verliezen, om kwijt te raken, om alleen te zijn, om te falen.'

Het boek heeft korte hoofdstukken en elk staat voor een gebeurtenis. Echt diep gaat het niet; net als je als lezer meer wilt weten, is het verhaal alweer een stuk verder. Zo wordt het niet duidelijk wat er nu met Keet aan de hand was en ook de geschiedenis van Kees' familie en het familiebedrijf blijft vaag. En er is ook nog een zwangerschap waarbij het vaderschap betwist zou kunnen worden, maar die vraag wordt in het boek niet eens gesteld.

Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Evelien. Vanaf een afstandje beleef je het mee en als lezer raak je niet betrokken. En toch heeft het een bepaalde aantrekkingskracht, de nieuwsgierigheid naar het verdere verloop wordt constant geprikkeld. Verhuizingen, een nieuwe baan, Taeke in de rol van ex en vader, een ongrijpbare Kees en de vriendinnen Elvis en Sophie zorgen voor genoeg situaties die afwisselend herkenbaar en soms onrealistisch maar smeuïg zijn. Het doet denken aan de 'Bridget Jones'-boeken, alleen ontbreekt die humor. Dit boek heeft een hoog soapgehalte en sluit daardoor verrassend af.

Een warm nest is een roman die, hoewel het veel autobiografische trekjes lijkt te hebben, een fictief verhaal is over een vrouw die haar eigen keuzes maakt en met de gevolgen moet leren omgaan.