Een prachtige roman over dood, rouw en liefde

De Duitse auteur Jasmin Schreiber is van beroep communicatiespecialist en rouwbegeleider en is ze is afgestudeerd bioloog. De kennis die ze heeft opgedaan in haar studie en haar werk is terug te vinden in haar debuutroman Elfduizend meter lief (2021). De vertaling is van Davida van Dijke.

Paula rouwt om haar jongere broertje Tim, die twee jaar geleden is overleden. Het voelt of ze wordt vastgehouden door het grote zwarte niets, zo donker als het diepste punt van de Marianentrog, elfduizend meter diep. Ze is in therapie en praat daar over van alles, maar niet over Tim. Volgens haar therapeut rouwt ze op een verkeerde manier en dat moet veranderen. Hij zegt dat ze het graf van haar broertje moet bezoeken. Dat doet ze, maar dan midden in de nacht als niemand haar en haar verdriet kan zien. Ze had dan ook niet verwacht om de bejaarde Helmut tegen te komen die bezig is een urn uit te graven en voor ze het weet is ze partner in crime en zijn ze op elkaar aangewezen.

Wat volgt is een roadtrip in een camper richting de Alpen. Niet over de grote wegen, maar langs de B-route waardoor de reis niet opschiet. Bovendien lassen ze regelmatig plaspauzes in voor Helmut en hond Judy. De camper staat vol met dozen waar Paula niet in mag kijken, het blijkt dat Helmut een hoop geheimen met zich mee draagt.

Het grote thema van dit boek is rouw. De dood is constant aanwezig en toch weet Schreiber er een mooi en luchtig verhaal van te maken. Paula kan niet loskomen van het schuldgevoel dat ze er niet was toen haar broertje overleed en dat vreet haar op. Helmut heeft daar geen boodschap aan en zegt gewoon waar het opstaat. Wie had kunnen denken dat dat precies is wat Paula nodig heeft.

'Als verdriet een taal zou zijn, was ik nu voor het eerste iemand tegengekomen die hem even vloeiend sprak als ik, zij het in een ander dialect.'

Vele dialogen tussen Paula en Helmut gaan over schuld en de dood en wat dat met de mens doet. Maar Paula ‘praat’ ook tegen haar overleden broertje. Hij had een grote interesse in de natuur en vooral de zee en haar bewoners. Tussen de regels door is een waarschuwing te lezen over het veranderende klimaat en de gevolgen ervan.

De hoofdstukken zijn niet te lang en zijn ondanks het zware thema prettig om te lezen. Het is mooi om te zien hoe Paula verandert, hoe ze uit het grote zwarte niets weet weg te komen en haar leven weer op wil pakken. Het is goed uitgewerkt en de gevoelens en gedachten zijn mooi beschreven en komen binnen bij de lezer. Helmut is een geval apart en houdt eerst afstand, maar gedurende het boek krijgen we zijn levensverhaal te horen. Hij heeft het nodige meegemaakt, zit vol verdriet maar heeft daar zijn eigen draai aan gegeven.

Schreiber heeft een fijne manier van schrijven, waarin af en toe poëtische zinnen opduiken zonder dat die overheersen. Het verhaal leest prettig en de afwisseling van mooie zinnen, de herinneringen van Paula en Helmut en de avonturen van de roadtrip zijn goed op elkaar afgestemd. Het is een boek met een lach, want er zit ook een hoop humor in, en een traan, dat afsluit met een verdrietig en toch positief einde.

'Gedachten zijn vaak even moeilijk onder controle te houden als de liefde die ze teweegbrengt. En nu zit mijn gevoel voor jou gevangen in een schemerwereld tussen de verleden tijd en de tijd van verlangen dat nooit vervuld zal worden.'

Elfduizend meter lief is een prachtige roman over dood en rouw, maar ook over liefde. Liefde voor mens, dier, natuur en liefde voor het leven. Hoe donker het soms lijkt, er is altijd hoop en een lichtpuntje voor de toekomst.