Feelgood vol strand zee en liefde

Chantal Claassen debuteert met haar feelgoodroman Flessenpost (2021), een eerste deel van de serie 'Beachclub Esperanza', waarin de gelijknamige strandtent, gelegen aan het strand van Hoek van Holland, een grote rol speelt.

In Flessenpost maken we kennis met Chloë. Ze heeft haar familie verloren door een brand toen ze acht was en is opgevoed door haar oma. Inmiddels is ze volwassen en woont en werkt ze in Breda, maar is ze niet helemaal gelukkig. Wanneer ze zich dat realiseert, dumpt ze haar perfecte advocatenvriend en trekt ze in bij haar beste vriendin Babs. Daarnaast kiest ze er spontaan voor om in het weekend een baantje aan te nemen bij Beachclub Esperanza in Hoek van Holland, omdat ze zich aan het strand sterk verbonden voelt met haar ouders en haar broertje. Het blijkt een gelukkige keus, want het werk is leuk en ze valt als een blok voor Jesse, de eigenaar van de club. Jesse heeft zo zijn eigen familieproblemen, maar de komst van Chloë licht zijn leven op en hij valt even hard voor haar.

Het verhaal wordt grotendeels door Chloë als ik-personage verteld. Daardoor raak je betrokken bij haar doen en laten en maak je als lezer mee wat ze voelt en denkt. Het verdriet om haar verloren familie is aanwezig zonder dat het overheerst in het verhaal, maar het is wel een verklaring voor de verlatingsangst die bij Chloë heerst. Dat haar oma oud en ernstig ziek is helpt daarin ook niet mee. Het is mooi om te zien hoe groot de liefde voor haar oma is, en hoe pittig oma nog is, terwijl die ondertussen haar eigen verdriet heeft over hun gezamenlijk verlies en een ruzie uit het verleden.

Tussendoor zijn er een paar hoofdstukken te lezen vanuit het perspectief van Jesse, die zijn geschreven in de derde persoon en daardoor een ander karakter hebben. Het is een mooie aanvulling op de verhaallijn van Chloë en zo leren we ook Jesse beter kennen. Vriendin Babs is als een frisse wind en met haar eigenaardigheden brengt ze humor in het verhaal. Daarnaast is haar trouwe vriendschap van groot belang voor Chloë.

De hoofdstukken zijn niet al te lang en dat maakt dat het boek vlot leest, de prettige en luchtige manier van schrijven helpt daar ook aan mee. Vanaf het begin weet Claassen de lezer aan zich te binden en mee te trekken in het verhaal. Leuk is om te zien dat Claassen het verhaal eigentijds maakt door verwijzingen naar tv programma’s als Wie is de mol? Het verhaal zit goed in elkaar, maar heeft weinig verrassingen en is daardoor voorspelbaar. Toch geeft dat niet, want het is vooral een fijne, zomerse roman over liefde op het eerste gezicht, vriendschap en familie, waarin ook thema’s als onzekerheid, rouw en verlies zijn verwerkt. De balans daarin is goed; het leven is niet altijd een feestje, maar het is ook wat je er zelf van maakt.

Met Flessenpost is de 'Beachclub Esperanza'-serie goed begonnen. De setting van een strandtent aan en zee is slim gekozen en geeft je als lezer een gevoel van op vakantie zijn. Er zijn genoeg bijpersonages opgevoerd die in een volgend deel hoofdpersonages kunnen zijn.

Voor wie grote nood heeft aan zon, zee, strand en liefde, heeft met Flessenpost het juiste boek te pakken om even helemaal weg te zijn.