Gemoedelijk eerste deel van nieuwe serie

De Nederlandse Jackie van Laren is schrijfster van moderne feelgoodromans. Haar nieuwste serie 'Onder de bomen' staat voor 2021 op de planning en Lentegroen is het eerste deel.

Sylvie is boswachter en verhuist met haar dochter Ties naar een huisje in het bos gelegen tussen Hoger en Lager Weijde grenzend aan het landgoed van Graaf van Lynden. Ze worden snel opgenomen in de dorpsgemeenschap en hoewel niet iedereen is even blij met hun komst maken ze vlot nieuwe vrienden.

Freek is een beetje zonderling. Hij woont in het koetshuis van Landgoed Woudenbergh en heeft geen behoefte aan contacten met mensen uit het dorp. Hij heeft zijn paard en zijn werkzaamheden voor de AIVD en daar voelt hij zich prima bij. Dat hij eruitziet als een kluizenaar met wilde baard en lang haar valt hem zelf niet meer op. Met komst van Sylvie en Ties gaat er voor hem veel veranderen.

De hoofdstukken in Lentegroen wisselen constant van perspectief tussen Sylvie en Freek, waardoor we meekijken in hun levens en deze personages goed leren kennen. Sylvie is sociaal en doorziet mensen gauw en goed, ze is oprecht en eerlijk. Freek is een gevoelig persoon, die nog oud zeer uit zijn jeugd meedraagt. Hij is een computernerd en heeft weinig feeling voor sociale omgang, maar heeft wel een vriendelijk karakter. Het zijn fijne personages om over te lezen.

Het boek leest makkelijk en prettig. De hoofdstukken zijn precies goed van lengte en door de afwisseling tussen Sylvie en Freek blijft de nieuwsgierigheid naar het verdere verloop van het verhaal groot. Van Laren heeft een mooie schrijfstijl met een subtiele humor die vooral in de dialogen tussen Sylvie en Freek is terug te vinden. Het boek beschrijft onderwerpen als zorg voor het milieu, bosbeheer en ethisch hacken en daarnaast zijn ook thema’s als autisme, pesten en de gevolgen ervan terug te vinden. Het maakt het een eigentijdse en realistische roman. Mooi zijn ook de omschrijvingen van geuren, die ervoor zorgen dat het verhaal gaat leven.

Bij dit eerste deel bouwt Van Laren het verhaal rustig maar zorgvuldig op. Gedurende het boek krijgen we als lezer een mooi beeld van zowel Sylvie als Freek, maar ook dochter Ties is goed uitgewerkt. Het dorp Hoger Weijde wordt mooi beschreven en dient als achtergrond voor het verhaal, net als het bos eromheen en het landgoed van de Graaf. Het is niet moeilijk te visualiseren hoe het eruitziet, juist omdat het zo uit het leven is gegrepen. Het dorp heeft ook genoeg interessante inwoners om het geheel compleet te maken. De burgemeester, de directrice van de basisschool, een omhooggevallen gemeenteraadslid, de leden van het politiekorps en een opgedirkte dame die zichzelf wel heel geweldig vindt, het zorgt voor een bont gezelschap en is zonder overdrijven herkenbaar.

Die rustige opbouw heeft als consequentie dat er niet zoveel gebeurt. Het gaat over normale dingen waar Sylvie mee te maken heeft, zoals de zorg voor haar dochter, die haar weg moet zoeken op de nieuwe school, het leren kennen van de mensen en de omgeving en haar werk. De verhaallijn van Freek en zijn kennis van techniek en computers vormt daarop wel een prettige afwisseling, omdat het nogal ongewoon is. Het grootste deel van het boek gaat over Sylvie en Freek, wie zij zijn, wat zijn denken en voelen en hoe er een mooie verdiepte vriendschap tussen hen ontstaat. Er is wel een spannende verhaallijn opgestart, maar dan is het boek bijna uit en blijft er een vette cliffhanger over voor het volgende boek.

Lentegroen is een gemoedelijk eerste deel van een serie die een prachtige setting heeft in de bosrijke omgeving van Hoger en Lager Weijde, met interessante personages en genoeg mogelijkheden om de volgende drie delen te vullen. De nieuwsgierigheid is gewekt om te weten hoe het verdergaat in Zomerloof met Sylvie, Freek en Ties, de mensen in het dorp en de problemen die spelen op het landgoed.