Geloof in het lot en de liefde

De Amerikaanse auteur Nicholas Sparks (1965) is een romanschrijver die ervoor kiest om thema's als geloof, liefde, drama en het lot te verwerken in zijn boeken. Zijn nieuwste roman Leven voor de liefde (2018) is daar ook zeker weer een voorbeeld van.

In leven voor de liefde laat Nicholas Sparks ons kennismaken met Tru en Hope. Tru woont al zijn hele leven in Zimbabwe. Zijn familie heeft daar een grote boerderij, maar hij heeft zich van hen losgemaakt en is al jaren safarigids op een lodge. Wanneer hij een brief krijgt van zijn biologische vader, reist hij af naar North Carolina, USA. Hope is geboren en getogen in North Carolina, heeft een goede baan en een vriend waarmee het niet zo lekker loopt. Vanwege een bruiloft van een goede vriendin en om alles over haar leven even op een rijtje te zetten, trekt ze zich terug op de cottage van haar ouders op South Beach. En dan zijn Tru en Hope ineens tijdelijke buren.  

Het boek bestaat uit twee delen. In het eerste deel neemt Sparks alle tijd om zijn personages te introduceren. Zowel Tru als Hope krijgen alle ruimte om hun gedachten te laten gaan over hun leven tot nu toe en de reden waarom ze nu in South Beach zijn. Deze wijze van vertellen geeft de lezer al heel snel een beeld van de personages en hun achtergrond. Bepaalde gebeurtenissen over hun familie worden kort aangestipt, komen later in het verhaal weer terug en zorgen dan voor een compleet beeld.

Als tijdelijke buren treffen Tru en Hope elkaar al snel en blijken ze zich erg tot elkaar aangetrokken te voelen. Een romantisch liefdesverhaal volgt en gezien hun achtergrond gun je ze als lezer een lang leven samen. Maar liefde en drama en het lot samen in een verhaal zorgen ervoor dat de toekomst heel anders verloopt.

In het tweede deel wordt ineens een tijdsprong van 25 jaar gemaakt en dat voelt vreemd. Het is nu het verhaal van Hope, waarbij ze terugkijkt op haar leven. Die ene keuze die ze 25 jaar geleden maakte, heeft grote gevolgen gehad. Nu heeft ze nog één kans en laat ze het lot haar werk doen, waarbij een brievenbus een grote rol speelt.  

Als lezer blijf je na het eerste deel met vrij veel vragen zitten, die worden beantwoord in het tweede deel. Maar doordat het wordt verteld in de vorm van herinneringen komt het emotioneel niet zo hevig over, terwijl het wel heftige onderwerpen zijn, zoals bijvoorbeeld een vader met de ziekte ALS. Toch werkt het in dit boek, juist omdat niet de nadruk wordt gelegd op het drama, maar wel op het lot en de liefde.

Nicholas Sparks sluit het boek af met een epiloog, en dat maakt het verhaal bijzonder. Het lot heeft gedaan wat het moest doen en het verhaal is compleet. Voor de romantische lezer: sla het boek direct dicht na de epiloog en lees de aantekeningen van de schrijver niet. Het lezen daarvan neemt de magie van het verhaal volledig weg en dat is jammer. Enkel die brievenbus van Kindred Spirit behoudt zijn inhoud en kracht.  

In Leven voor de liefde is Nicholas Sparks is erin geslaagd een mooi liefdesverhaal neer te zetten, met bijzondere personages in een prachtige setting van strand en zee, in combinatie met een brievenbus vol liefde en het geloof in het lot.