Tweede deel van een familiekroniek vol geheimen
In de driedelige serie 'Vrouwen van De Leeuwenhof' van de Duitse schrijfster Corina Bomann (1974), is het tweede deel Mathilda's geheim (2020) vertaald door Lilian Caris.
In Mathilda's geheim gaat het verhaal verder waar het in Agneta's erfenis eindigde, maar er is wel een flinke tijdsprong gemaakt. Het is nu 1931. Op het landgoed De Leeuwenhof woont Agneta met haar man Lennard en de tweeling Magnus en Ingmar. Hun leven wordt overhoopgegooid door de komst van Mathilda, pupil van Agneta, die na de dood van Mathilda's ouders haar voogd is geworden. Waar Ingmar haar met open armen ontvangt wil Magnus niets van haar weten en maakt hij haar het leven flink zuur. Mathilda probeert zich zo goed mogelijk aan te passen aan haar nieuwe leven, met het idee dat wanneer ze meerderjarig is, ze weer zal vertrekken om te trouwen met haar jeugdliefde Paul. Maar het leven loopt nu eenmaal niet altijd zo als verwacht. Mathilda's koppige karakter helpt ook niet mee als ze de waarheid ontdekt over haar afkomst en het haar voogd erg kwalijk neemt dat ze zo lang heeft gelogen. Ze vertrekt van het landgoed om pas na jaren weer terug te keren als De Leeuwenhof in de problemen zit.
Het is even graven in het geheugen, hoe zat het ook alweer met de familieverhoudingen van de Lejongårds? Een korte terugblik wordt niet gegeven, maar in de loop van het verhaal wordt alles wel duidelijk. Net als het eerste deel is het een dik boek, maar gaat het lezen erg makkelijk. Met de fijne schrijfstijl die bekend is van Bomann's eerdere boeken weet ze nu ook weer de lezer vanaf het begin mee te nemen in de gebeurtenissen rondom de Lejongård-familie.
Waar het eerste deel al snel nieuwe ontwikkelingen liet zien, gaat het in dit tweede deel minder vlot. Het is echt het verhaal van Mathilda en wordt vanuit haar verteld. Daardoor beleef je het als lezer zeer intens, maar is het ook veel van hetzelfde. Mathilda worstelt nogal met het onrecht dat haar is aangedaan en blijft daar wel erg lang in hangen. Toch zie je haar als personage groeien. In het begin is het een jonge vrouw die rouwt om het verlies van haar moeder en terechtkomt in een nieuwe omgeving waar ze erg aan moet wennen. Maar na verloop van tijd wordt ze ouder en wijzer en durft eigen beslissingen te nemen en te kiezen voor zichzelf. In de periode dat ze weg is van het landgoed en in een hotel werkt leert ze veel over het omgaan met mensen, wat ze later weer kan gebruiken als ze terug moet naar het landgoed om daar het beheer over te nemen.
Het boek is in drie episodes verdeeld, 1931, 1934 en 1939, waarbij het laatste deel toch het meest interessant is. Zweden is tijdens de Tweede Wereldoorlog neutraal, maar de oorlog heeft toch grote invloed. Voor De Leeuwenhof betekent het rantsoenering, derving van inkomsten en verlies van jongemannen die worden opgeroepen voor dienstplicht. Maar ook wordt er aandacht besteed aan de opvang van vluchtelingen uit Noorwegen. Op deze manier krijgen we een beeld van het leven in die periode in de Scandinavische landen.
Het tweede deel van de serie is minder verrassend dan het eerste deel, maar heeft wel zijn eigen charme. Geheimen die zijn overgeleverd vanuit Agneta's erfenis worden ontrafeld met alle gevolgen van dien en leveren een mooie bijdrage aan een familiekroniek vol lief en leed. Het voelt daardoor aan als een realistisch verhaal en laat ook mooi zien hoe de tijdsgeest verandert. Het leven binnen een adellijke familie was in de tijd van de jonge Agneta nog heel star en volgens protocol, maar blijkt twintig jaar later al te zijn veranderd. Na Mathilda's geheim zal die trend ongetwijfeld worden voortgezet in het derde en laatste deel: Solveigs belofte.
Reageer op deze recensie