Omgaan met verlies
Bijzonder is ook dat de verhalen uit de huizen niet synchroon lopen. Alf vertelt zijn verhaal in 2002, Marina, huize bitter in 2003, Ana, de de dochter in huize Zuur en zout in 2004 en Pina, de dochter in huize Zoet in 2000. Ook Luz, het overleden zusje van Ana vertelt een stuk van haar leven in 2001. Door deze wijze van opbouw leest het vlot, maar krijg je net niet genoeg binding met de diverse personages. De meeste informatie in het boek komt van Alf, waarbij je het meest te weten komt over zijn overleden vrouw Noelia.
Het overkoepelende thema is omgaan met verlies. Alle inwoners kampen op een bepaalde manier met verlies. De ene weet er goed mee om te gaan en stort zich op een tuintje op de binnenplaats, de ander trekt zich grotendeels terug en leeft een teruggetrokken leven.
Het is geen zware kost, maar redelijk luchtig. Het verhaal heeft geen duidelijk begin en ook geen einde. Het is fragmentarisch, en korte kijk in de levens van deze mensen. Niet te veel en niet te weinig. Dat maakt Umami een fijne roman voor even tussendoor.
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Marieke Scheers
Gesponsord
Onder leiding van miljonair Anne helpt Jessie in 1918 bij de Franse wederopbouw door kinderbibliotheken op te zetten in omgebouwde ambulances. Totdat ze op een dag spoorloos verdwijnt.
'Uniek aan Wondermond is de keuze van Goemans om een verwende, kortzichtige, mannelijke tiener als hoofdpersonage te nemen in een verhaal dat zo duidelijk stoelt op vrouwenstemmen en verborgen vrouwenleed.'
'Vanhauwaert weet een unieke literaire ervaring te creëren. De inhoud en vorm zijn zo met elkaar versmeed dat ze niet los van elkaar gezien kunnen worden,' zegt de vakjury over het debuut.
Een hartverwarmend verhaal over vasthouden en loslaten te midden van de storm, en een vriendschap die zelfs de diepste wonden heelt. Van de auteur van Onder de magnolia.
