Het tempo ligt hoog en er gebeurt veel

Onder het pseudoniem Ellie Dean schrijft de Engels-Australische Tamara McKinley de serie ‘Een veilige haven’ die speelt tijdens de Tweede Wereldoorlog in het fictieve Engelse plaatsje Cliffehaven. Na het eerste deel Een nieuw begin is nu het tweede boek Ver van huis vertaald door Yolande Ligterink.

In het eerste deel maakten we kennis met Peggy Reilly. Zij woont met haar man Jim en schoonvader Ron in pension Beach View. Ze heeft vier kinderen. De twee jongsten zijn voor hun veiligheid naar het platteland gestuurd. De oudste dochters Cissy en Anne wonen nog wel thuis, maar zijn volwassen en zelfstandig. De verhaallijnen uit Een nieuw begin rondom de evacuees Sally en haar broertje Ernie en die van de Poolse piloot Alex zijn afgerond en zij hebben plaatsgemaakt voor nieuwe personages.

De kamers van Peggy’s pension worden In Ver van huis bewoond door vier verpleegsters. Een ervan is Polly Brown, wier man zwaargewond in het ziekenhuis van Cliffehaven ligt. Hun dochtertje Alice is met Polly’s moeder en zus mee op een schip naar Canada. Het tweede nieuwe personage is Danuta Chmielewski, een vluchtelinge uit Polen en de zus van Alex. Beide vrouwen krijgen flink wat te verduren en ook voor dochter Cissy wordt het niet makkelijk.

Het is een goede keuze om vaste personages te hebben die de basis van de serie vormen en dat te combineren met nieuwe personages die per deel hun opwachting maken. Pensionhoudster Peggy is een geweldige vrouw die veel weet, ziet en kan en is de ideale spil waar het verhaal omdraait. Zij is sterk en heeft een groot inlevings- en doorzettingsvermogen. De losse personages zorgen voor afwisseling en nieuwe verhaallijnen, maar nemen aan het einde van het boek weer afscheid. Niet voorgoed, want Sally komt hier weer voorbij en waarschijnlijk zullen Polly en Danuta ook in de volgende delen weer een (kleine) rol gaan spelen.

Het verhaal is zo geschreven dat het makkelijk leest. De kracht van het boek zit ‘m in de goed getroffen sfeer door de beschrijvingen van hoe het er aan toeging in Engeland aan het begin van de oorlog. De wijze waarop men toen leefde met alle gevaren, de rantsoeneringen en de ups and downs, almede hoe men zich kleedde en gedroeg zijn mooi verweven in de verhaallijnen van Polly, Danuta en Peggy en haar familie.

Dean weet naast situaties en omgeving de dialogen goed en realistisch weer te geven en dat maakt dat je je als lezer makkelijk kan inleven in het wel en wee van de hoofdpersonen. Binnen een hoofdstuk komen alle personages met hun uitingen van gevoelens aan bod. De angsten voor de luchtaanvallen en het moeten onderduiken in schuilkelders, het gevoel van onmacht als men hoort over gevallen bommen en verdwijningen, maar ook het gevoel van blijdschap als er momenten van geluk voorkomen, het zijn complete gebeurtenissen waar we als lezer in mee worden getrokken.

De personages zijn voldoende uitgewerkt om hun keuzes en gedragingen te kunnen begrijpen. Er is ruim aandacht voor onderlinge verhoudingen, want ook al is het oorlog, gedoe binnen familie en huishoudens is van alle tijden. Het tempo ligt hoog en er gebeurt veel: vermissingen, verzet, misbruik en jaloezie naast prille liefde, nieuwe vriendschappen en geluk. Het is een boek over de oorlog, maar het gaat vooral over mensen en hoe ze met elkaar omgaan. Dean weet precies de juiste toon te vinden en het wordt nergens te zwaar.

Ver van huis is een mooi tweede deel van de ‘Veilige haven’-serie. Hoewel het een fictief verhaal is, geeft het toch een goed beeld van het leven in Engeland tijdens de Tweede Wereldoorlog. De delen kunnen los van elkaar worden gelezen, maar voor het totale plaatje is het beter om de volgorde van de serie aan te houden.

Pension Beach View staat nog overeind en is klaar voor de nieuwe bewoners en hun avonturen in deel drie: Geef nooit op.