Mooie afsluiter van deze vierdelige feelgoodserie

Let op, deze recensie kan spoilers bevatten van de eerste drie delen!

Het vierde en laatste deel van de ‘Onder de bomen’-serie van feelgoodschrijfster Jackie van Laren is Winterzon en maakt na Lentegroen, Zomerloof en Herfstrood de reeks compleet.

We zijn weer terug in de gemeente Grote Weijde, waar het afgelopen jaar veel is gebeurd. Boswachter Sylvie kwam er wonen met haar tienerdochter Ties. Ze maakten kennis met Graaf Freek van Lynden en er ontstond een bijzondere vriendschap die overging in een liefdesrelatie. Door overprikkeling van de gevoelige Freek strandde de relatie, om vervolgens toch weer te worden voortgezet. Sylvie verhuisde met Ties vanuit het boswachtershuisje via het koetshuis naar het grote landhuis De Toecomst om daar samen met Freek te gaan wonen. Met andere bewoners van het dorp werden ook vriendschapsbanden gesmeed en nieuwe relaties kregen een kans. En met deze kennis gaat het verhaal van Winterzon de laatste maanden van het jaar in.

Wat gelijk opvalt is dat dit boek de helft dunner is dan de drie voorgaande. De periode waarin het speelt is vrij kort en veel gebeurt er niet meer. Het boek start met een korte terugblik naar de voorgaande delen om het geheugen op te frissen en daarna kunnen we ons weer laten onderdompelen in de fijne sfeer van Grote Weijde, het bos, het landgoed en de heerlijk herkenbare personages. Winterzon is het slotdeel van de serie en losse eindjes worden netjes afgerond. Freek ontdekt nog een oud bankboekje en maakt een reisje naar Geneve, maar verder speelt het verhaal zich af rond het bos en het landhuis waar sinterklaas en kerst feestelijk worden gevierd.

De personages zijn inmiddels bekend en hebben geen verdere uitleg nodig. Op een klein hobbeltje hier en daar, Ties en Hans-Willem hebben het even moeilijk maar dat wordt netjes opgelost, gaat het allen voor de wind. Ties is in dit boek weer haar enthousiaste zelf, met aan de ene kant de jeugdige onzekerheid, en aan de andere kant haar uitbundige persoonlijkheid. Sylvie en Freek nemen opnieuw elk om de beurt een hoofdstuk voor hun rekening waaruit blijkt dat ze echt gek op elkaar zijn en dat laten ze weten ook, er wordt wat afgeknuffeld tussen die twee. Beide personages zijn gedurende de vier boeken, uitgesmeerd over een jaar tijd, gegroeid tot wat ze nu zijn en Freek is door de invloed van Sylvie veranderd en is zelfverzekerd geworden en niet meer zo angstig als voorheen.

Winterzon is een mooi afsluitend deel, waarbij alle leuke personages bij elkaar komen in het landhuis van Freek, om gezamenlijk van een kerstdiner te genieten. Met enige creativiteit weten ze met behangtafels en verschillend servies een heerlijk kerstfeest te organiseren. Net als in de vorige delen is hier zorgvuldig aandacht aan besteed om het zo te beschrijven, met kleuren en geuren, dat je als lezer kan aanschuiven aan tafel om mee te genieten met deze groep mensen. In de luchtige schrijfwijze met goedlopende dialogen en het rustige tempo dat we kennen van de vorige boeken leest het verhaal makkelijk van begin tot einde. De nodige humor ontbreekt niet en een knus gevoel van saamhorigheid blijft hangen als het verhaal is afgelopen.

We nemen afscheid van Grote Weijde met haar bijzondere kleurrijke personages. Hoewel er in Winterzon niet meer zoveel gebeurt, sluit het de serie netjes af. Vier boeken die ons kennis lieten maken met Sylvie en Freek en ons meevoerden naar een bosrijke omgeving, waar criminele activiteiten de kop werden ingedrukt, waar een bomen-app tot leven kwam en waar liefde en vriendschap de boventoon voerden.