Het Duincafé: De plek voor troost en comfort food

Debbie Johnson (1951) uit Liverpool schrijft romantische feelgoodromans, fantasyboeken en thrillers. Een bijzondere combinatie waarvan ze zelf zegt dat het net zo verwarrend is als het klinkt.

Haar feelgoodroman Zomer in het Duincafé heeft als oorspronkelijke titel Summer in the comfort food café en voor beide is wel wat te zeggen. 'Comfort food' is in Nederland niet zo ingeburgerd, maar het gevoel dat eten kan geven kennen we wel. En de combinatie van eten en troost is een belangrijk onderdeel van het verhaal dat zich afspeelt in een café hoog boven het strand.

Laura Walker is moeder van Lizzie (14) en Nate (12). Ze was getrouwd met haar jeugdliefde David en ze waren dolgelukkig met hun leven in Manchester. Twee jaar geleden kwam David door een ongeluk om het leven en Laura kwam terecht in een diep zwart gat. Met hulp van haar ouders wist ze overeind te blijven, maar het verlies heeft haar geknakt. Als ze een vreemde advertentie onder ogen krijgt met daarin een oproep voor een kok in een Duincafé in Dorset, waarbij kookvaardigheid niet het belangrijkste is, besluit ze te reageren. Haar eerlijke en open brief is voor eigenaresse Cherie Moon voldoende. Laura is de kok die ze zoekt. Met sputterende tieners reist Laura af naar Dorset, niet wetende wat hen de komende weken te wachten staat. 

Al vanaf de eerste pagina is duidelijke dat Zomer in het Duincafé een bijzonder verhaal is. Personage Laura heeft twee zware jaren achter de rug en neemt een beslissing die haar leven en dat van haar kinderen compleet gaat veranderen. Je voelt als lezer de pijn en het verdriet dat deze mensen met zich meedragen en je leeft met ze mee. Het boek is onderverdeeld in zes delen die gelijk staan aan de weken dat Laura in Dorset woont en werkt.

Het Duincafé toont bij aankomst wat vervallen, maar het heeft een enorme sfeer en als Laura eenmaal aan de slag is blijkt het café meer te zijn dan enkel een plek om te eten en te drinken. Het Duincafé is ook een schuilplek, een plek waar mensen zich geborgen voelen en waar enkele vaste gasten komen voor aandacht en comfort food dat hen troost biedt. Het verhaal is erg goed uitgewerkt door de schrijfster, alle personages zijn realistisch neergezet en komen tot leven en ook al zijn ze bijzonder, het is nooit over de top. Debbie Johnson laat haar personages groeien tijdens het verloop van het verhaal. Als lezer leef je mee met de kleurrijke gasten en hun levens. Ieder heeft zijn eigen verhaal waarover gedurende het boek steeds meer bekend wordt. Daardoor valt ook op hoe de onderlinge verhoudingen liggen en hoe belangrijk het Duincafé is voor de vaste gasten. Het werken bij het Duincafé betekent voor Laura dat ze sterker wordt en weer hoop ziet voor de toekomst. Dat een aantrekkelijke dierenarts daarbij een grote rol speelt is al snel duidelijk, maar dat levert wel een paar grote dilemma's op.

Zomer in het Duincafé is echt een hele fijne zomerse roman, met mooie personages, zon zee en strand en een verhaal vol humor, liefde en voldoende diepgang, waarin thema's als rouwverwerking, familie en zorg voor elkaar, goed zijn uitgewerkt. Tel daarbij op nog een paar trouwe honden en heerlijke hapjes (waarvan achterin het boek nog enkele recepten zijn opgenomen) en je hebt een boek om van te houden. En afscheid nemen is niet nodig, want dit is het eerste deel van een nieuwe serie. In het Engels zijn inmiddels twee nieuwe delen beschikbaar en hopelijk volgen die vertalingen ook snel.