Langzaam begin, explosief einde en weer een enorme cliffhanger

De Nederlandse schrijfster Jackie van Laren heeft een vierdelige feelgoodserie geschreven die verdeeld over 2021 wordt uitgegeven. Van de 'Onder de bomen'-serie is na Lentegroen, Zomerloof het tweede deel. Het eerste deel eindigde met een flinke cliffhanger en de nieuwsgierigheid naar het vervolg is groot.

In Zomerloof draait het volop om Sylvie van Foreeste, de nieuwe vrouwelijke boswachter in Hoger en Lagerweijde en graaf Freek van Lynden. Sylvie woont samen met haar dochter Ties in een boswachtershuisje en zij hebben een goed contact met Freek. Deze graaf woont in het koetshuis van zijn landgoed en heeft zijn landhuis verhuurd om uit de schulden te komen. Tussen Sylvie en Freek bloeit na een mooie vriendschap een voorzichtige liefdesrelatie op. Dochter Ties heeft zomervakantie die ze deels doorbrengt met Hawé (Hans-Willem) die ze kent van school. Een prille liefde ontluikt. Hoewel dit allemaal heel idyllisch klinkt, zijn er nog wel problemen met drugsafval en camera’s in het bos.

Lentegroen liet de lezer achter met een hoop vragen die in dit deel opvolging zal gaan krijgen, maar daar moet de lezer wel even geduld voor opbrengen. De eerste helft van het boek gaat voornamelijk over Sylvie en Freek en het tempo ligt laag. Ze draaien om elkaar heen en weten beide niet wat ze willen en wat ze aan elkaar hebben, terwijl de onderlinge aantrekkingskracht spetterend aanwezig is. Het is allemaal lief en zoet, maar het duurt lang voor er iets gebeurt. Het is een verademing als er een scène komt met Jack het paard of met dochter Ties, zodat er afwisseling is, want het is veel van hetzelfde.

Dat verandert na de helft, het tempo gaat omhoog en de gebeurtenissen volgen elkaar sneller op. Sylvie en Freek besluiten officieel voor elkaar te kiezen en dat geeft rust. Nu krijgen ook andere zaken, die hun oorsprong vonden in Lentegroen, een vervolg. Freek moet voor zijn werk bij de AIVD een tap plaatsen in het grote landhuis De Toecomst, want er zijn grote vermoedens van criminele activiteiten. Het brengt welkome spanning in het verhaal, maar ook in Freek zelf groeit de spanning. Daarnaast krijgen Ties en Hawé een grotere rol en heftige weersomstandigheden zorgen voor problemen in het bos. Van de personages die in het eerste deel zijn geïntroduceerd, duikt er een ongewenst probleemgeval op en dat zorgt voor onrust. Op driekwart van het boek raakt het verhaal in een stroomversnelling wat leidt naar een behoorlijk explosief einde, welke opnieuw een grote cliffhanger is. Dan sta je als lezer met lege handen en vol nieuwe vragen en is het wachten op het vervolg.

Ondanks de langzame eerste helft, leest het boek vlot door de fijne en heldere schrijfwijze. Omschrijvingen van de hoofdpersonages zijn uitgebreid en hebben diepte, de wijze waarop Sylvie en Freek met elkaar omgaan is vol liefde en respect en dat voel je als lezer. Net als in Lentegroen zijn geuren van belang en worden regelmatig beschreven. De dialogen zijn sterk, scherp en met humor, zowel subtiel als direct, en nergens geforceerd. Alles loopt netjes en makkelijk in elkaar over en de wisseling van perspectief tussen Sylvie en Freek in de hoofdstukken zorgt ervoor dat we met beide personages goed kunnen meeleven in hun doen en denken. Tussendoor zijn er beschrijvingen over bosonderhoud als Sylvie aan het werk is en in dialogen wordt er uitleg gegeven over diversiteit van autisme. Het past elke keer in het verhaal en is interessant, maar heeft wel wat weg van een informatielesje.

Zomerloof is een zomers tweede seriedeel, dat tot de helft een slowread is, waarna de lezer wordt meegezogen in opeenvolgende gebeurtenissen rondom Sylvie en Freek en landgoed De Toecomst, om na een onverwacht en hartbrekend einde verbijsterd achter te blijven met de wetenschap dat we nog drie maanden moeten wachten om verder te kunnen lezen in het derde deel Herfstrood.