Poëtische en filosofische zomerroman
Nina George (1973) is een Duitse schrijfster die afwisselend in Berlijn en Bretagne woont. Haar bestseller De boekenapotheek aan de Seine (2014) is in meer dan 28 talen vertaald en uitgegeven. Zomerwind (2019) is het vierde boek dat is vertaald door Liet Kombrink naar het Nederlands en speelt zich af in Bretagne.
De roman Zomerwind valt niet een hokje te stoppen. Het is een roman, maar het is ook een boek ter bewustwording van je eigen zijn. Het ‘vrij zijn, weten wie je wilde zijn, wie je bent en wie je nog meer bent’, zijn dan ook constant terugkerende thema's in dit boek.
De Parisienne Clair woont samen met haar echtgenoot en kunstenaar Gilles. Zij is wetenschapper en geeft les in gedragswetenschappen aan de universiteit. Ze kan elke persoon lezen aan de wijze waarop hij of zij zich gedraagt, maar zelf is ze een stijf en gesloten persoon, ze heeft een 'versteend hart'. Opvallend is dan ook dat ze sinds haar jeugd een steen (een fossiel) bij zich draagt dat haar houvast is in het leven, tot ze het verliest en de eerste barstjes in de perfecte Claire ontstaan.
De relatie tussen Claire en Gilles is bijzonder te noemen. Intimiteit is er bijna niet meer en beiden zoek hun geluk elders, wat ze van elkaar weten, maar waarvan ze denken dat de ander het niet weet. Echt praten doen ze ook niet meer. Wanneer de vakantie voor de deur staat en ze zoals elk jaar naar Bretagne vertrekken, komt zoon Nicolas met de mededeling dat hij zijn vriendin Julie wil voorstellen. In een impuls nodigt Gilles Julie uit om mee te gaan, wat het begin is van vele veranderingen.
Zomerwind is geen gewone roman en het lezen ervan vergt concentratie. Nina George begint het boek met zinnen waarin overdreven veel komma's staan en andere waarin vele bijvoeglijke woorden zijn geplaatst. Of ze kiest voor lange opsommingen in plaats van omschrijvingen waardoor de zinnen onhandig lang worden. Maar ze weet ook te verrassen met zinnen die poëtisch mooi zijn en precies uitdrukken wat het personage denkt of voelt, of ze beschrijft een omgeving zo dat die direct visueel en bijzonder is.
"Het was een van die julidagen die windstil begon. De zee werd door het licht gewekt, werd eerst bijna witblauw, doorschijnend, translucide, de ochtend goot druppels lichtpaarse hemel in de bijna witte zee."
Tevens weet George te verrassen met hele meeslepende delen, zoals de eerste ervaringen van Julie in de zee, welke zo mooi zijn geschreven dat het verhaal de lezer oppakt, meeneemt en naast Julie in de zee bij Bretagne laat meedrijven.
Het boek heeft twee hoofdpersonages, de jonge Julie en de ervaren Claire met allebei hun geheimen en hun angsten. In flashbacks en verhalen wordt uitgelegd waar hun angsten vandaan komen. De jeugd van Claire en de verantwoordelijkheden die ze op jonge leeftijd op zich nam, hebben haar gemaakt tot wie ze is. Maar nu ze zichzelf terugziet in de jonge Julie neemt ze zichzelf onder de loep en vraagt zich af hoe ze zo geworden is en wie ze eigenlijk had willen zijn. Het levert voor Claire grote dilemma's op en gedurende de eerste weken in Bretagne beginnen vastgeroeste gedragingen en gedachten los te komen, om tijdens het weekend van 14 juli als een bom open te barsten.
Liefde, seksualiteit, angsten, loslaten, keuzes maken, het overwinnen van angsten, weten wie we wilden zijn, wie we echt zijn en wie we nog meer zijn, het zit allemaal in Zomerwind. Een roman die anders en filosofisch is met een grote rol voor de zee en de Tango. Een roman die de lezer, terwijl deze wordt ondergedompeld in een onverwachte liefdesgeschiedenis met verrassende afloop, ongemerkt na laat denken over zichzelf en wie ze nog meer zou kunnen zijn.
Reageer op deze recensie