Lezersrecensie
Een schoonmaakster met een hoofd vol verhalen
De Britse auteur Sally Page begon haar carrière in de reclamewereld, maar daar lag haar hart niet. Na een opleiding tot bloemiste, opende ze een eigen bloemenwinkel. Ze begon met het beschrijven en fotograferen van bloemen, wat leidde tot een reeks non-fictie boeken. Haar overstap naar fictie werd beloond met een plekje op de shortlist van het British book of the year voor haar debuut The keeper of stories, dat naar het Nederlands werd vertaald door Vanja Walsmit en Janne-Meije van Rijn als Zoveel geheimen.
Hoofdpersonage Janice is boven de 50 en ‘maar een schoonmaakster’, zoals ze zelf zegt. Of eindelijk is het haar horkerige man Mike die dat zegt. Volgens haar klanten is ze de beste schoonmaakster in de stad. Als zij haar werkgevers niet zou hebben, zou er geen geld binnenkomen, want Mike kan geen enkele baan vasthouden. Janice’s werk is een vlucht vanuit huis. Over elke klant heeft ze een verhaal en dat bewaart ze in de bibliotheek in haar hoofd. Maar haar eigen verhaal mag niemand weten. Een geheim vol schuldgevoel en schaamte dat zorgvuldig is weggestopt om voor altijd te worden vergeten.
"Schuldgevoel neemt bezit van je zonder het te vragen"
Haar leven verandert zodra ze gaat werken bij de 92-jarige kleurrijke persoonlijkheid mevrouw B. Hoewel het wat stroef begint, wordt de verstandhouding al snel vriendschappelijk. Mevrouw B houdt Janice aan haar gebonden met een verhaal dat ze in delen vertelt, terwijl ze ondertussen probeert om Janice te doorgronden. Janice groeit door de bezoekjes aan mevrouw B en ontdekt haar eigen kracht die al jaren was onderdrukt. Ze durft eindelijk beslissingen te nemen die grote invloed hebben op haar verdere leven.
In het begin is het verhaal wat rommelig. Janice wisselt tussen thuis en haar werkadressen, maar de onderlinge verbanden zijn onduidelijk. Na een aantal hoofdstukken komt er meer samenhang en er ontstaan kruisverbanden tussen de mensen waar Janice mee te maken heeft. De rouwende weduwe Fiona met haar poppenhuis en haar zoon Adam, die het moeilijk heeft met het verlies van zijn vader. De rijke mevrouw Jajaja en meneer Neenuniet (zoals Janice hen noemt) die altijd druk zijn en geen tijd hebben voor hond Decius. En de buschauffeur (die een aardrijkskundeleraar had kunnen zijn) die ze onderweg regelmatig treft. De contacten met deze personages dragen allemaal bij aan de ontwikkeling van Janice. Page weet haar personages goed te beschrijven en geeft hun bijzondere karaktertrekken mee die herkenbaar zijn voor de lezer zonder er karikaturen van te maken. Als lezer voel je snel sympathie voor de meeste van hen en vooral voor Janice.
Page heeft een fijne manier van schrijven, met mooie zinnen en het leest vlot. Het geheel is goed opgebouwd en de combinatie van vertellen en dialogen is in een mooie balans. Het verhaal heeft een serieuze ondertoon, maar er is ruimte voor humor. De wijze waarop Janice uitleg geeft aan de gedachten van de hond Decius is grappig, maar ook mevrouw B brengt de nodige humor in het verhaal. De nieuwsgierigheid naar de achtergrond van Janice wordt groter naar het einde toe. Alles valt uiteindelijk samen en het boek kan met een goed gevoel worden dichtgeslagen.
“Als ze naar die verhalen luistert, onderstreept ze met een kort hoofdknikje haar rol: ze is voor velen een ongecompliceerd vat om vertrouwelijkheden in te gieten. [..] Waarschijnlijk storten mensen hun hart bij haar uit omdat zij in hun verhalen gelooft.”
Zoveel geheimen is een mooie en humoristische roman met een lief en sociaal hoofdpersonage die je als lezer in je hart zal sluiten. Maar het is vooral de combinatie van personages en de interactie tussen hen die dit boek tot een heerlijke feelgood maken. Leuk om te weten is dat het verhaal dat mevrouw B vertelt over een vrouw en twee prinsen, gebaseerd is op een waargebeurde geschiedenis.
Hoofdpersonage Janice is boven de 50 en ‘maar een schoonmaakster’, zoals ze zelf zegt. Of eindelijk is het haar horkerige man Mike die dat zegt. Volgens haar klanten is ze de beste schoonmaakster in de stad. Als zij haar werkgevers niet zou hebben, zou er geen geld binnenkomen, want Mike kan geen enkele baan vasthouden. Janice’s werk is een vlucht vanuit huis. Over elke klant heeft ze een verhaal en dat bewaart ze in de bibliotheek in haar hoofd. Maar haar eigen verhaal mag niemand weten. Een geheim vol schuldgevoel en schaamte dat zorgvuldig is weggestopt om voor altijd te worden vergeten.
"Schuldgevoel neemt bezit van je zonder het te vragen"
Haar leven verandert zodra ze gaat werken bij de 92-jarige kleurrijke persoonlijkheid mevrouw B. Hoewel het wat stroef begint, wordt de verstandhouding al snel vriendschappelijk. Mevrouw B houdt Janice aan haar gebonden met een verhaal dat ze in delen vertelt, terwijl ze ondertussen probeert om Janice te doorgronden. Janice groeit door de bezoekjes aan mevrouw B en ontdekt haar eigen kracht die al jaren was onderdrukt. Ze durft eindelijk beslissingen te nemen die grote invloed hebben op haar verdere leven.
In het begin is het verhaal wat rommelig. Janice wisselt tussen thuis en haar werkadressen, maar de onderlinge verbanden zijn onduidelijk. Na een aantal hoofdstukken komt er meer samenhang en er ontstaan kruisverbanden tussen de mensen waar Janice mee te maken heeft. De rouwende weduwe Fiona met haar poppenhuis en haar zoon Adam, die het moeilijk heeft met het verlies van zijn vader. De rijke mevrouw Jajaja en meneer Neenuniet (zoals Janice hen noemt) die altijd druk zijn en geen tijd hebben voor hond Decius. En de buschauffeur (die een aardrijkskundeleraar had kunnen zijn) die ze onderweg regelmatig treft. De contacten met deze personages dragen allemaal bij aan de ontwikkeling van Janice. Page weet haar personages goed te beschrijven en geeft hun bijzondere karaktertrekken mee die herkenbaar zijn voor de lezer zonder er karikaturen van te maken. Als lezer voel je snel sympathie voor de meeste van hen en vooral voor Janice.
Page heeft een fijne manier van schrijven, met mooie zinnen en het leest vlot. Het geheel is goed opgebouwd en de combinatie van vertellen en dialogen is in een mooie balans. Het verhaal heeft een serieuze ondertoon, maar er is ruimte voor humor. De wijze waarop Janice uitleg geeft aan de gedachten van de hond Decius is grappig, maar ook mevrouw B brengt de nodige humor in het verhaal. De nieuwsgierigheid naar de achtergrond van Janice wordt groter naar het einde toe. Alles valt uiteindelijk samen en het boek kan met een goed gevoel worden dichtgeslagen.
“Als ze naar die verhalen luistert, onderstreept ze met een kort hoofdknikje haar rol: ze is voor velen een ongecompliceerd vat om vertrouwelijkheden in te gieten. [..] Waarschijnlijk storten mensen hun hart bij haar uit omdat zij in hun verhalen gelooft.”
Zoveel geheimen is een mooie en humoristische roman met een lief en sociaal hoofdpersonage die je als lezer in je hart zal sluiten. Maar het is vooral de combinatie van personages en de interactie tussen hen die dit boek tot een heerlijke feelgood maken. Leuk om te weten is dat het verhaal dat mevrouw B vertelt over een vrouw en twee prinsen, gebaseerd is op een waargebeurde geschiedenis.
2
Reageer op deze recensie