Uitleg en begeleiding voor de ziel

De achterflaptekst van Boek van het eeuwige leven beloofd kennis over de dood, gezien vanuit verschillende standpunten, zowel esoterisch als wetenschappelijk. Daarnaast is dit een boek dat troost kan bieden voor achterblijvers én voor zielen die onlangs heen gegaan zijn. Het zijn nogal wat beloftes. Ik vraag me voor het lezen af of ik iets nieuws ga aantreffen. Ik heb al redelijk wat boeken over de dood en het leven gelezen. Daarbij ben ik vaak genoeg met de dood in aanraking gekomen. Kan dit boek van amper 175 pagina’s mij troost bieden?

De ondertitel komt heftig binnen bij mijn geliefde. Een cursus in sterven. Zijn ogen worden groot en hij kijkt me indringend aan. ‘Moet ik me zorgen maken?’ vraagt hij. Ik stel hem gerust en vertel dat dit boek geen handleiding is met do’s en don’ts voor het beëindigen van je leven. In tegendeel. Dit boek wil informeren, zodat je begrijpt wat de dood betekend en daarmee ook kunt begrijpen hoe je het leven kunt leven. Waarom je het leven zou moeten leven. De ondertitel vind ik niet goed gekozen. Het geeft de indruk dat je je voorbereidt op de dood en dat kan een pijnlijke misinterpretatie oproepen. Ik begrijp de keuze echter wel. De ondertitel verwijst naar eerder werk waar Willem Glaudemans naam mee maakte. Hij was eindredacteur voor de Nederlandse vertaling van Een cursus in wonderen. Een in de spirituele wereld alom geprezen boek. Ik vraag me af waarom, als het over Glaudemans gaat, er steeds verwezen moet worden naar De cursus in wonderen. Hij was eindredacteur, en heeft, ongetwijfeld, bijgedragen aan het vertalen. Nu ben ik van mening dat vertalers meer naamsbekendheid zouden mogen krijgen, meer eer voor hun werk, maar om nu altijd bij Glaudemans ook De cursus in wonderen te benoemen, zij het indirect zoals in de ondertitel van dit boek, geeft de indruk dat het een marketingtruc voor naamsbekendheid is. Dat is niet nodig. Zijn oeuvre met onder andere de Biblios-serie en zijn werk als coach en trainer zijn spraakmakend genoeg. Bewonderingswaardig genoeg. In mijn kast had ik al drie van zijn boeken staan en daar komt deze nu bij. Waar ik verheugd over ben.

Glaudemans beschrijft in Boek van het eeuwige leven de verschillende fases die de ziel doorloopt naar het licht. Daarbij legt hij uit hoe verschillend zielen kunnen reageren. Zoals ieder mens uniek is, zo is ook iedere ziel uniek. De kwaliteit en intensiteit van het leven is bepalend voor de weg die de ziel af zal leggen. Het is een proces wat je je als mens moeilijk voor kunt stellen. Glaudemans kiest zijn woorden zorgvuldig waardoor ik een beeld heb kunnen worden van de zielsontwikkeling en de verschillende lichtsferen. Het beeld dat ik heb gevormd, zal ongetwijfeld afwijken van het beeld dat jij zult vormen wanneer je dit boek leest. En daar zit hem denk ik de kracht. Iedere ziel interpreteert het leven anders en zal ook de dood anders ervaren. Dat het dan toch op een universele manier beschreven kan worden, waarbij het iedere ziel op het eigen niveau wordt aangesproken vind ik fascinerend. Glaudemans heeft onderzoek gedaan naar de dood. Hij put uit interviews met mensen met een bijna-doodervaring, overleveringen uit oude culturen, wijsheidstradities, mystieke en esoterische geschriften en moderne wetenschappelijke onderzoeken. Hij heeft het hele proces van het vertrek van de ziel uit het lichaam en haar reis door de verschillende lichtsferen tot aan de terugkeer naar God beschreven, zonder te benoemen hoe verschillende culturen hun tradities vormgeven. Hij verwijst in de tekst niet naar bronnen of onderzoeken, daarvoor is achterin het boek een literatuurlijst opgenomen.

De schrijfstijl is in het begin erg wennen. De pas overleden ziel wordt aangesproken. Dit maakt het een dodenboek dat je kunt voorlezen aan een ziel die onlangs is overgegaan. Vooral in de eerste fase voelt de stijl vreemd voor mij, een levende ziel. Het voelt alsof ik word aangesproken, terwijl ik niet op de plek bent waar ik volgens het verhaal zou zijn. Dat bevreemdt. Al verder lezend went de schrijfstijl. De afstand tussen waar mijn ziel nu is en waar de aangesproken ziel in het boek is, wordt groter. Het leest makkelijker, het wordt steeds mooier. Met meer licht en liefde. Het geeft inderdaad inzicht en troost. Als een ziel de beschreven ontwikkeling mag doormaken, hoeven we niet bang te zijn als het aardse leven stopt. Dan hoef ik mijn moeder en oma nu niet te missen. Ik zal hen weerzien.

Door te begrijpen welke ontwikkeling een ziel doormaakt kun je de kwaliteit van je leven op aarde verbeteren. De keuzes die je maakt krijgen meer lading, want alles wat je nu doet en meemaakt is bepalend voor de lichtsfeer waar je in zult verblijven. Er bestaat niet zoiets als de hel, maar mensen zullen hun daden wel onder ogen moeten komen, wat als een hel kan aanvoelen. Ik kan niet goed uitleggen hoe het zit, dus lees vooral zelf dit boek en ontdek wat het leven voor jou betekend en hoe jij de dood voor je ziet.

Als laatste wil ik Uitgeverij AnkhHermes bedanken voor recensie-exemplaar.