Meer van verwacht

Dit boek heb ik mogen lezen als deelnemer aan de lezersjury van de Hebban Debuutprijs.

- Het boek begint leuk en origineel, met drie (toepasselijke) betekenissen van het woord ‘coulis’. Ook de cover is aansprekend.
- Minpuntje vind ik de vele Algerijnse (Arabische) woorden (er is een verklarende woordenlijst opgenomen maar dat is gedoe met een ebook) en het veelvuldig gebruik van zogenaamde ‘straattaal’, dat werd echt ergerlijk.
- Het boek is verdeeld in diverse verhaallijnen; Amin de theaterregisseur en later Amin de cateraar, Monsef, het neefje van een vriend, die in Nederland woont en die nodig moet worden ‘aangepakt’ en Zahra, de keukenprinses die een grote en zeer ambitieuze cateringklus moet klaren die Amin heeft aangenomen.
- Het verhaal is nodeloos ingewikkeld, er is soms geen touw aan vast te knopen. Geforceerde mooischrijverij zonder dat het verhaal op een hoger niveau wordt gebracht.
- Het boek is met weinig subtiliteit geschreven; een beetje teveel van het goede. Te veel Arabische woorden, te veel straattaal, te veel filosofische gedachten. Het vormt voor mij geen geheel, te veel losse onderdelen die niet lekker in of bij elkaar passen. Ook de diverse bedrijven van een toneelstuk die tussen het verhaal worden gevoegd vind ik weinig toevoegen, erg rommelig.
- De hoofdpersonen hebben allemaal een eigen eiland en komen in het boek niet nader tot elkaar; het blijft los zand.

Jammer ik had er meer van verwacht.