Lezersrecensie
Lijvig debuut
Dit boek heb ik mogen lezen voor de Hebban Debuutprijs. Inmiddels heb ik diverse lovende recensies en reacties gelezen die ik, helaas, niet kan delen.
Het is overduidelijk dat de auteur zich goed heeft verdiept in de geschiedenis van Spanje, een interessante materie maar dit boek heeft me niet weten te raken. Het is een beetje veel van alles; lijvig en, mede door de vele, uitgebreid beschreven gebeurtenissen, data en namen, nogal taai en onsamenhangend en hier en daar ook wat langdradig. Het is zeker geen boek om op je nachtkastje te leggen en iedere dag een half uurtje te lezen voor het slapen gaan want dan ben je de draad voortdurend kwijt.
Het taalgebruik vind ik nogal gek. Het wisselt namelijk continu van feitelijk, soms onnodig ‘moeilijk’, naar bruut, grof en recht voor zijn raap tot wollig en bloemrijk. Daardoor kreeg ik soms het idee dat het boek is geschreven door meerdere auteurs.
De overgangen tussen de verhaallijnen zijn soms erg abrupt waardoor ik regelmatig terug moest bladeren om de draad weer op te pakken. De hoofdstukken uit de dagboeken, vanaf december 1938, waren een aangename onderbreking. Deze waren helderder en minder rommelig. Maar al met al, voor mij té veel van het goede.
Het is overduidelijk dat de auteur zich goed heeft verdiept in de geschiedenis van Spanje, een interessante materie maar dit boek heeft me niet weten te raken. Het is een beetje veel van alles; lijvig en, mede door de vele, uitgebreid beschreven gebeurtenissen, data en namen, nogal taai en onsamenhangend en hier en daar ook wat langdradig. Het is zeker geen boek om op je nachtkastje te leggen en iedere dag een half uurtje te lezen voor het slapen gaan want dan ben je de draad voortdurend kwijt.
Het taalgebruik vind ik nogal gek. Het wisselt namelijk continu van feitelijk, soms onnodig ‘moeilijk’, naar bruut, grof en recht voor zijn raap tot wollig en bloemrijk. Daardoor kreeg ik soms het idee dat het boek is geschreven door meerdere auteurs.
De overgangen tussen de verhaallijnen zijn soms erg abrupt waardoor ik regelmatig terug moest bladeren om de draad weer op te pakken. De hoofdstukken uit de dagboeken, vanaf december 1938, waren een aangename onderbreking. Deze waren helderder en minder rommelig. Maar al met al, voor mij té veel van het goede.
2
Reageer op deze recensie