Lezersrecensie
Openheid binnen verbinding
Gezien er in de stadsbibliotheek Venlo een avond met Teun Toebes is georganiseerd, waar we ook de documentaire bekijken, voelde ik me geroepen om het boek: een wereld te winnen, te lezen. Dit wil zeggen ik heb het met audio gedaan. De afgelopen week was het boek niet te leen in de plaatselijke bibliotheek, kennelijk is er veel belangstelling. Na het beluisteren kwam het bewustzijn dat het niet helemaal normaal is dat het huis waar ik tegenover woon omgeven is met hekken. Achter deze hoge hekken verblijven mensen met dementie. De conclusie die ik trek nadat het boek uit is: dat de bewoners compleet buiten de samenleving staan. Ik zie wanneer ik er langs wandel met mijn hond geen mens. Toebes en Jonathan pleiten voor een heel andere manier van zorg. Hiervoor hebben ze inspiratie opgedaan door elf landen te bezoeken op vier verschillende continenten en te bekijken hoe hier met dementerende ouderen wordt omgegaan.
Een van de belangrijkste conclusie was: open de deuren, maak deze niet meer op slot. Geef de mens de ruimte.
Heel vaak wordt in het boek verschil gemaakt tussen huis en thuis. Maak van het huis een echt thuis. Dit wel zeggen: een huis waar wordt geleefd, waar mensen mogen zijn van wie ze zijn, niet rustig gehouden worden met een pilletje wat alleen apathie veroorzaakt. Het laatste misschien wel af en toe gemakkelijk voor de verzorgende, die veelal gebukt gaan onder te grote werkdruk. Opgesloten zijn maakt mensen onrustig.
Een huis kan nog zo luxe en prachtig zijn, maar hoeft niet als thuis te voelen. Een maatstaf om te vragen wat thuis betekend is de medewerkers te vragen of ze in het huis waar ze werken, willen wonen. Bij een volmondig ja vond Teun dit oké en misschien was hij wel opgelucht. Op deze plek zat het dan dus tamelijk goed. Het gaat om de individuele mens die gezien wil worden en serieus wordt genomen. Niet te worden weggezet als de mens die toch niets meer weet, alles vergeet en dus een soort van object is. Teun pleit in het boek er voor zorg te dragen dat de dementerende mens zich voldoende kan bewegen en zorg voor de broodnodige sociale contacten. Geef mensen een taak in het leven van alledag, probeer ze te betrekken bij de maatschappij. Allemaal voorwaarden om volwaardig mens te zijn.
Het boek is mijn inziens een must voor vele mensen, niet alleen voor mensen in de zorg. We staan aan de vooravond van een grote golf van vergrijzing. Des te meer is het belangrijk dat we een visie hebben hoe onze samenleving ingericht dient te worden voor de toekomst. Een visie is belangrijk om preventiever te kunnen handelen.
Een van de belangrijkste conclusie was: open de deuren, maak deze niet meer op slot. Geef de mens de ruimte.
Heel vaak wordt in het boek verschil gemaakt tussen huis en thuis. Maak van het huis een echt thuis. Dit wel zeggen: een huis waar wordt geleefd, waar mensen mogen zijn van wie ze zijn, niet rustig gehouden worden met een pilletje wat alleen apathie veroorzaakt. Het laatste misschien wel af en toe gemakkelijk voor de verzorgende, die veelal gebukt gaan onder te grote werkdruk. Opgesloten zijn maakt mensen onrustig.
Een huis kan nog zo luxe en prachtig zijn, maar hoeft niet als thuis te voelen. Een maatstaf om te vragen wat thuis betekend is de medewerkers te vragen of ze in het huis waar ze werken, willen wonen. Bij een volmondig ja vond Teun dit oké en misschien was hij wel opgelucht. Op deze plek zat het dan dus tamelijk goed. Het gaat om de individuele mens die gezien wil worden en serieus wordt genomen. Niet te worden weggezet als de mens die toch niets meer weet, alles vergeet en dus een soort van object is. Teun pleit in het boek er voor zorg te dragen dat de dementerende mens zich voldoende kan bewegen en zorg voor de broodnodige sociale contacten. Geef mensen een taak in het leven van alledag, probeer ze te betrekken bij de maatschappij. Allemaal voorwaarden om volwaardig mens te zijn.
Het boek is mijn inziens een must voor vele mensen, niet alleen voor mensen in de zorg. We staan aan de vooravond van een grote golf van vergrijzing. Des te meer is het belangrijk dat we een visie hebben hoe onze samenleving ingericht dient te worden voor de toekomst. Een visie is belangrijk om preventiever te kunnen handelen.
1
Reageer op deze recensie