Als je de eerste zin leest is het meteen oppassen geblazen.

Na haar debuut De wateraap en de roman Wormmaan is De mierenkaravaan een boek van Mariken Heitman met wederom een intrigerende titel. Een titel die wellicht de hele roman samenvat en die je als lezer aan het denken zet, want wat bedoelt de auteur met het woord mierenkaravaan? Naast de titel maken ook de indrukwekkende omslag en de tekst op achter- en binnenflap gretig naar het boek.

Als je de eerste zin leest; Ik wil dat je behoedzaam bent, is het meteen oppassen geblazen. Je voelt je als lezer aangesproken. Maar door wie? En waarom moet ik als lezer behoedzaam zijn? Heeft het met die mierenkaravaan te maken? Je wilt nu nog maar een ding, verder lezen. En tegelijkertijd wil je zuinig zijn met al die mooie woorden, zinnen, metaforen, waarnemingen die zo eigen zijn voor haar schrijfstijl. Het boek leest makkelijk en als lezer wil je al die mooie beelden, gedachtes en zinnen herkauwend smaken. Lezend leef je in de wereld van Kiek, de hoofdpersoon.

De verteller maakt dat je in het boek gaat leven, dat je in de wereld van Kiek verdwijnt. Wie is de verteller in dit boek? Deze vraag maakt het boek fascinerend. Die helicopterview. Dat van bovenaf het reilen en zeilen op de tuin (de mierenkaravaan?) heel vertellend waarnemen. De schrijver heeft dit bewust gedaan. Ze weet wie ze als verteller voor ogen heeft, maar wil dit niet met haar lezers delen. Dit maakt nieuwsgierig en laat ruimte voor eigen invulling.

Door de vier seizoenen heen maken we het reilen en zeilen op de groentetuin van Kiek mee. Een mooie autobiografische component. Heitman studeerde biologie en werkte als tuinder in de biologische groenteteelt. Er is een haas. Er zijn stagiairs. We lezen over allerlei groentes, dieren en werkzaamheden op de tuin. Kiek heeft werklijstjes. Een van de thema’s is de aansturing van de tuin door de seizoenen heen. Dat het werk goed gepland en op tijd gezaaid, geplant en geoogst moet worden voor succes. Kiek verdwijnt hierdoor in de tuin, houdt weinig tijd en aandacht over voor andere belangrijke dingen in het leven.

De schrijfstijl is lief, invoelbaar en menselijk alledaags heerlijk. Het boek staat bomvol mooie zinnen en woorden, vooral de waarnemingen zijn treffend beschreven. Hier en daar staan dichterlijk mooie opsommingen. Op de laatste pagina’s komt de eerste zin terug en blijkt het boek troostrijk rond geschreven.

Het is een boek dat je bijblijft. Waar je af en toe aan terugdenkt en wat je aan het denken zet. Een boek dat herlezen gaat worden.
Vijf sterren *****