Hartverwarmend
Cristina Alger (1980) is een op en top New Yorkse. Geboren en opgegroeid in deze wereldstad was het voor haar niet meer dan logisch om de verhalen uit haar eerste twee titels zich daar te laten afspelen. Alger maakte een droomstart als auteur: naast haar werk als financieel analist en bedrijfsjurist wist ze haar eerste boek te schrijven, vond hiervoor een uitgever en snel na publicatie van De Darlings van New York werden de filmrechten ervan verkocht. In mum van tijd stond de auteur voor de keuze: doorgaan als juriste of fulltime gaan schrijven? Ze volgde haar hart en koos voor het laatste.
De inspiratie voor Dit was niet het plan kreeg ze na de komst van haar dochter. Haar nieuwe rol als moeder maakte haar onzeker, hoe moest ze carrière en moederschap combineren? Kon ze ooit nog schrijven? En niet onbelangrijk: zou ze überhaupt wel een goede ouder zijn? Ze besloot over haar eigen ervaringen te gaan schrijven. Niet alleen werkte dit therapeutisch, het was ook gemakkelijk om zich in de hoofdpersoon te verplaatsen.
Met Dit was niet het plan kunnen liefhebbers van romantische komedies als You’ve got mai’ of Sleepless in Seattle hun hart ophalen: veel verbeeldingskracht zal je namelijk niet nodig hebben om een, weliswaar nog jonge, Tom Hanks de hoofdrol te zien spelen in de verfilming van dit boek.
Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van de New Yorkse bedrijfsjurist Charlie. Hij blijft alleen achter met zijn driejarige zoontje Caleb als echtgenote Mira om het leven komt bij een vliegtuigramp. Vanwege Charlie’s drukke baan neemt zijn tweelingzus Zadie als vanzelfsprekend de verzorgende rol binnen het gezin op zich. Een regeling die twee jaar lang stilzwijgend blijft voortduren, terwijl beiden weten dat Zadie toch eens haar eigen leven zal moeten oppakken.
Charlie heeft juist een project op zijn werk succesvol afgesloten en neemt zich voor dit keer eens op tijd thuis te zijn voor zijn kind, als hij op het laatste moment nog een bedrijfsborrel moet bijwonen. Overwerkt en oververmoeid als hij is, drinkt hij teveel, waardoor hij vervolgens een toespraak volledig uit de hand laat lopen. En dan komt Charlie hard in aanraking met de kracht van social media. Zijn speech is gefilmd en binnen de kortste keren is hij een hit op YouTube. Even zo snel raakt hij dan zijn goedbetaalde baan kwijt.
Eenmaal zonder werk volgt, zoals verwacht, de periode van bezinning, die Charlie overigens op geheel eigen wijze, maar ook op een eigenwijze manier, invulling weet te geven. Zus Zadie heeft inmiddels door de werkloosheid van Charlie haar kans gegrepen op wat ruimte en tijd voor zichzelf. En dan ineens staat Charlie er alleen voor en komt hij er op soms hilarische, maar vooral ook emotionele wijze achter dat hij zo goed als niets weet van het leventje van zijn zoon.
Cristina Alger heeft een beeldende manier van schrijven, ongetwijfeld speelt daarin mee dat zij openhartig haar eigen worstelingen en persoonlijke ervaringen heeft meegegeven aan de hoofdpersoon. Het maakt dat je op een heel prettige manier wordt meegezogen in al die emotionele momenten in het leven van de charmante weduwnaar Charlie. De voorspelbaarheid die in dit verhaal aanwezig is, doet nauwelijks afbreuk aan de kracht van dit boek. Dit was niet het plan is een roman die de term feelgood eer aandoet. Ingrediënten als verlies, rouw, familie en liefde zijn volop aanwezig en worden in de juiste dosering op een hartverwarmende manier geserveerd. Zeer geschikt voor een paar ontspannende uren, om lekker bij weg te dromen. Niet verfilmen zou misdadig zijn.
Reageer op deze recensie