Gewikt en gewogen

Vier vriendinnen met elk een eigen leven. Regelmatig komen ze bijeen, als Carrie en haar vriendinnen in de tv-serie Sex & The City. Voor een lunch, borrel, of steun en zorg in moeilijke tijden. Vriendschappen die iedere vrouw nodig heeft, die een bron van inspiratie kunnen zijn voor romantische auteurs en die de basis vormen voor dit boek: Een goed jaar van de Amerikaanse schrijfster Robyn Carr.  

Op haar zevenentwintigste verscheen het eerste boek van Carr, daarna schreef ze bijna vijftig titels, waarvan tot nu toe de ‘Virgin River’-serie haar meest succesvolle werk werd. Met deze serie heeft ze een eigen stijl gevonden die veel lezeressen aanspreekt.  

Aanvankelijk was het niet haar bedoeling schrijfster te worden. Carr trouwde haar vriendje van de middelbare school en volgde haar kersverse echtgenoot in zijn werk als helikopterpiloot voor The US Air Force naar verschillende bases. Voor de liefde zette ze haar eigen ontwikkeling opzij: omdat haar man nooit lang op dezelfde plek gestationeerd bleef, werd het onmogelijk haar eigen studie verpleegkunde af te ronden. Op het moment dat een moeilijke zwangerschap haar verplichtte tot rust, begon ze fanatiek te lezen. Uiteindelijk vormden al die verslonden romans een stimulans om zélf te gaan schrijven. Haar werk omvat verschillende genres; historische en hedendaagse romans, non-fictie, maar ook een detective, korte verhalen en zelfs scenario’s. Met haar werk verdiende ze een RITA-award, in de Verenigde Staten de meest belangrijke prijs voor auteurs in het romantische genre. De New York Times bestsellerauteur heeft een volwassen zoon en dochter en woont met haar man in Las Vegas.              

De oorspronkelijke titel van deze roman is A Summer in Sonoma. Sonoma is een streek in Californië, beroemd vanwege de zeer goede wijnen die er vandaan komen. Dit verklaart waarschijnlijk waarom de uitgever heeft gekozen voor deze omslag en titel. Beide doen vermoeden dat het verhaal zich afspeelt tussen de wijnranken van de zonovergoten Amerikaanse staat. Maar dat weelderige, heuvelachtige landschap komt jammer genoeg alleen ter sprake tijdens een van de motorritjes die Cassie met haar vriend Walt maakt. Want het decor wordt feitelijk gevormd door de persoonlijke belevenissen van het clubje vriendinnen, ooit samen een kwartet cheerleaders op hun High School.  

Cassie is een zorgzaam verpleegkundige op de Spoedeisende Hulp, maar worstelt met zichzelf. Ze voelt zich eenzaam en heeft door negatieve ervaringen de hoop opgegeven ooit de Ware tegen het lijf te lopen. Beth is gynaecoloog, even toegewijd aan haar werk als Cassie. Maar voor de tweede keer in haar leven wordt zij getroffen door een ernstige ziekte. Julie lijkt gelukkig getrouwd met Billy, maar van liefde alleen kunnen zij niet leven. Helaas is Billy zich er nauwelijks van bewust dat Julie amper de touwtjes aan elkaar weet te knopen. Het zet hun relatie op scherp. Bij de gefortuneerde Marty staat het huwelijk ook onder druk, maar de oorzaak hiervan is de denigrerende vanzelfsprekendheid waarop haar echtgenoot met haar omgaat. Een ontmoeting met haar knappe ex-vriendje Ryan zet het leven van Marty op haar kop.  

Een goed jaar heeft, bij wijze van spreken, alle ingrediënten om een mooie soepele wijn te worden. Want de alledaagse thema’s die Carr aansnijdt zijn herkenbaar en geloofwaardig neergezet. Liefde verliezen en haar weer vinden, een akelige ziekte, gekmakende twijfels, hoop, wanhoop: Carr weet het leven van vrouwen te beschrijven zoals het soms kan zijn. Die herkenning die lezeressen vinden in Carrs boeken is dan ook haar kracht. Het is alleen spijtig dat ze in Een goed jaar daarin doorschiet. Het boek start weliswaar vlot, met een foute date van Cassie, maar daarna zakt het in, vervliegt het bouquet als van te lang geopende wijn. De problemen van de vier vrouwen worden gewikt en gewogen, van alle kanten uitvoerig bekeken en besproken, waardoor het verhaal ergerlijk veel vaart verliest. Met meer diepgang voor de karakters en minder herhalingen was dit een boeiender boek geweest.