Melancholiek beschreven liefdesgeschiedenis

De prachtige omslag en het mooi uitgevoerde binnenwerk van Het boek van gevonden voorwerpen zijn dusdanig opvallend, dat het ongetwijfeld door veel boekliefhebbers wordt opgemerkt. Tel daar die intrigerende titel bij op en de nieuwsgierigheid van een potentiële lezer is gewekt.

De auteur Lucy Foley werd in 1986 in Sussex geboren, als oudste in een gezin met drie kinderen. Haar zus Kate is in Groot-Brittannië een beroemd styliste, bekend van tv en glossy magazines. Lucy zelf studeerde Moderne Fictie aan het University College in Londen en werkte daarna als redacteur voor uitgeverij Hodder & Stoughton, tot haar eigen schrijven werd opgemerkt door Harper Collins. Deze uitgever bood Foley direct een contract aan voor twee titels, voor een bedrag van maar liefst zes cijfers. Geen slechte start voor een beginnend auteur die zelf zegt dat ze nog te jong is om veel inspiratie te kunnen putten uit haar eigen levenservaringen. Haar creatieve ingevingen heeft ze daarom vooral opgedaan in alle boeken die ze in haar leven heeft verslonden, zo vermeldt een interview met de schrijfster in de Britse media.

In het verhaal heeft de plotselinge tragische dood van haar moeder, de prima ballerina June Darling, Kate lange tijd doen wegglijden in eenzaamheid en verdriet. Haar werk als fotografe en de zorg voor Evie, de adoptiemoeder van June, zijn al meer dan een jaar de enige activiteiten in het leven van de 27-jarige Kate. Dan confronteert Evie, kort voordat ze overlijdt, Kate met tientallen brieven en een originele tekening van de biologische moeder van June. Het was een eenzijdige communicatie die Evie voor zichzelf hield, uit angst om June, en later ook Kate, te verliezen. Bij nader onderzoek blijkt de tekening van de hand van de bekende kunstenaar Thomas Stafford en als Kate, gedreven uit nieuwsgierigheid naar haar afkomst, hem een kopie van de tekening toestuurt, wordt ze direct uitgenodigd Stafford te bezoeken op Corsica. Het is het begin van de zoektocht die een familie- en liefdesgeschiedenis blootlegt die decennia bestrijkt.

‘Twee generaties. Twee oorlogen. Twee grote liefdes.’ Met deze onderwerpen weet Foley, net als de Britse romanschrijfsters Judith Lennox en Kate Morton, een mooie mix te maken van historie en karakters die zich ontwikkelen in de tientallen jaren die het boek beschrijft. Misschien inmiddels niet meer bijster origineel, maar Foley brengt het op een authentieke, onderhoudende wijze. Het verhaal komt wel wat traag op gang, als een slaperige kat in de ochtendzon, niet onaangenaam om te lezen, het kabbelt voort, maar het is soms alsof de auteur zelf nog niet weet in welke richting ze het verhaal gaat sturen. Ze springt heen en terug in de tijd, van jaren ’20 tot ’80, wat vooral in de eerste helft van het boek verwarrend kan overkomen. Maar een geduldige lezer wordt beloond, want plots rijgt Foley de stukjes aan elkaar, waardoor verbanden zichtbaar worden en zich een intrigerende liefdesgeschiedenis ontvouwt.

De schrijfster heeft een dromerige, melancholieke schrijfstijl, die soms zelfs poëtisch overkomt. Er zijn werkelijk prachtig gevormde zinnen die uitstekende sfeerbeschrijvingen weergeven en diepzinnig vertellen over de gemoedstoestand van de karakters. Toch blijft de vraag of iemand als Alice in de liefde werkelijk zo onzelfzuchtig kan zijn en een ander daarmee toch zoveel verdriet kan doen. Het doet afbreuk aan de geloofwaardigheid van het verhaal en neemt een stukje van de charme weg. Ditzelfde geldt ook voor de aantrekkingskracht tussen Kate en Oliver, die, weliswaar interessant maar een tikje voorspelbaar, begint op Corsica en zich vervolgens helaas slechts oppervlakkig ontwikkelt. Met te weinig diepgang voor deze liefdesrelatie, heeft Foley spijtig genoeg een kans laten liggen om Het boek van gevonden voorwerpen tot een grotere hoogte te tillen.