Waargebeurd levensverhaal van 3 joodse vrouwen tijdens WOII

De 3 joodse zussen Cibi, Magda en Livi Meller groeien samen met hun moeder en grootvader op in een dorpje in Slowakije tijdens de woelige oorlogsjaren. Hun vader hebben ze op jonge leeftijd verloren en aan hem hebben ze de belofte gemaakt dat ze altijd voor elkaar zullen zorgen, wat er ook gebeurt.
Wanneer de 15-jarige Livi in 1942 wordt opgeroepen om te gaan werken in Duitsland gaat de oudste dochter Cibi zonder aarzelen met haar mee, denkend aan de belofte die ze hun vader gemaakt hebben.
Na een lange reis komen ze terecht in Auschwitz waar hun een verschrikkelijk tijd te wachten staat.
Magda wordt door een christelijke dokter in een ziekenhuis verborgen en door zich daarna steeds te verschuilen tijdens razzia’s wordt ze pas in 1944 ontdekt en naar dezelfde afschrikwekkende plaats gedeporteerd waar ze wordt verenigd met haar zussen.
Ze slagen er uiteindelijk in om tijdens de dodenmars te ontsnappen en kunnen na de oorlog een leven opstarten in Israël.

Het boek “De drie zussen van Auschwitz” vertelt het waargebeurde levensverhaal van 3 joodse vrouwen. Wat een onvoorstelbare kracht hadden deze vrouwen. Ondanks alle ontberingen die ze hebben meegemaakt, bleven ze altijd hoop koesteren toen ze opgesloten zaten. Ze werden beschimpt door vrienden, moesten slapen op strobedden vol met vlooien, werden kaalgeschoren en getatoeëerd, werden vaak vernederd maar ze hadden geleerd om nooit angst, woede of afschuw te tonen omdat anders het risico bestond dat ze werden gedood.
De belofte die ze aan hun vader hebben gemaakt, hield hun sterk. Ze zorgden ervoor dat de andere zussen het niet opgaven. Elk afzonderlijk stelden ze de behoeften van hun zussen boven hun eigen behoeften.

Heather Morris heeft het moedige, maar ook hartverscheurende verhaal van de zussen op een overtuigende manier op papier gezet. Ze heeft hiervoor met hen en hun familieleden gepraat over hun ervaringen en leven voor, tijdens en na de concentratiekampen. Het verhaal wordt verteld vanuit het gezichtspunt van de zussen.
Ze toont aan dat het voor de slachtoffers na hun gevangenschap niet makkelijk was om terug te keren naar het “normale” leven. Ze hebben geen huis meer om naar terug te keren en ze krijgen nog steeds te maken met antisemitisme. Gelukkig vonden de verschillende overlevenden steun bij elkaar, maar uiteindelijk besloten de zussen dan toch om te verhuizen naar Israël, een plek waar ze zich welkom voelen.
Heather Morris zorgt er met haar verhaal ook voor dat de slachtoffers van de Duitse concentratiekampen nooit vergeten zullen worden.