Indrukwekkend verhaal

In 1975 wordt de 13-jarige Patch (Joseph Macaulay) ontvoerd terwijl hij probeert de populaire Misty Meyer te redden. Aanvankelijk is het hele dorp in rep en roer en helpen de inwoners mee zoeken, maar na verloop van tijd dooft de aandacht en gaat iedereen verder met zijn leven—behalve Saint, zijn beste vriendin. Zij weigert op te geven en blijft naar hem uitkijken.
Patch wordt vastgehouden in een donkere kamer, waar hij niet alleen blijkt te zijn. Grace, een ander ontvoerd meisje, wordt zijn steun en toeverlaat. Dankzij haar overleeft hij deze ondraaglijke periode. Maar wanneer hij eindelijk wordt bevrijd, is er geen spoor van Grace te bekennen. Er is zelfs niemand met die naam als vermist opgegeven. Toch kan Patch haar niet loslaten. Zijn leven wordt één lange zoektocht naar Grace, een obsessie die alles in zijn bestaan zal beïnvloeden.

Chris Whitaker heeft met De kleuren van het donker een intrigerende mix gecreëerd van een literaire roman en een misdaadverhaal. De kracht van het boek ligt niet zozeer in de spanning of de plotwendingen, maar in de diepgaande karakterontwikkeling. Chris Whitaker slaagt erin zijn personages zó levensecht neer te zetten dat je hun pijn, liefde en worstelingen intens meebeleeft.

Het verhaal beslaat een periode van 26 jaar en wordt verteld vanuit de perspectieven van Patch en Saint. Naast een verhaal over vastberadenheid, vriendschap en liefde, is het ook een roman over verlies, obsessie en de onmogelijkheid om het verleden los te laten. Patch richt zijn hele leven op het vinden van Grace, terwijl Saint zichzelf langzaam verliest in haar toewijding aan hem. Na zijn verdwijning heeft ze haar eigen leven op pauze gezet, en zelfs na zijn terugkeer blijft ze zichzelf wegcijferen om hem te steunen. Haar beroepskeuze wordt zelfs beïnvloed door haar drang om hem te helpen, waardoor ze geleidelijk haar eigen identiteit verliest. Patch daarentegen ziet haar toewijding vaak niet eens en neemt haar aanwezigheid voor lief.

Chris Whitaker toont op indringende wijze hoe een ontvoering niet alleen het slachtoffer zelf raakt, maar ook iedereen die hem of haar liefheeft. De nasleep van Patch’ verdwijning is net zo aangrijpend als de ontvoering zelf. Het trauma werkt door in de levens van iedereen om hem heen, waardoor het boek een gelaagd en psychologisch intens verhaal wordt.

De kleuren van het donker is geen boek om in één adem uit te lezen, maar een roman die de tijd en aandacht verdient. De indrukken die het achterlaat, blijven nog lang nazinderen.