Lezersrecensie
Meeslepende thriller
In 1994 plannen de 18-jarige Jennie Withmore en haar beste vriendin, Hannah Jennings, om samen naar Londen te vertrekken. Maar Hannah komt niet opdagen voor de nachtbus, en vanaf dat moment ontbreekt elk spoor van haar.
Dertig jaar later woont Jennie nog steeds in White Cross, waar ze als inspecteur werkt bij de afdeling Zware Delicten. Wanneer haar team als eerste wordt opgeroepen vanwege de vondst van menselijke resten bij de sloop van hun oude school, blijkt al snel dat het lichaam dat van Hannah is. Jennie wil koste wat kost voorkomen dat ze het onderzoek moet overdragen en houdt daarom geheim dat ze vroeger nauw bevriend was met het slachtoffer. Naarmate het onderzoek vordert, komt haar oude vriendengroep uit die tijd in beeld. Wat volgt, is echter geen hartelijke reünie, maar een confrontatie waarbij geheimen langzaam naar de oppervlakte komen, steen voor steen onthuld.
De laatste steen is het resultaat van een samenwerking tussen bestseller-auteur M.J. Arlidge en de mij onbekende thrillerschrijfster Steph Broadribb. Ik kan alvast verklappen dat dit partnerschap een groot succes is. De schrijfstijlen van beide auteurs vloeien naadloos samen tot een verhaal dat zowel scherp als meeslepend is. Het taalgebruik is toegankelijk, en toch weet het verhaal een sterke psychologische diepgang te bereiken. Er zijn spannende wendingen en momenten van stille spanning, wat kenmerkend is voor M.J. Arlidges stijl. Maar waar Arlidges andere boeken soms een lugubere ondertoon hebben, blijft dat bij dit verhaal uit, waardoor het toegankelijker wordt voor meerdere lezers.
Net als bij andere boeken van M.J. Arlidge is De laatste steen moeilijk weg te leggen; je wilt zo snel mogelijk weten wie verantwoordelijk is voor de dood van Hannah.
Het verhaal wordt voornamelijk verteld vanuit Jennie’s perspectief, maar elk lid van de vroegere vriendengroep krijgt de kans om zijn of haar kant van het verhaal te delen. Een mooie toevoeging had kunnen zijn als we de laatste uren van Hannahs leven door haar eigen ogen hadden beleefd, zodat haar emoties in die momenten voelbaar werden.
Jennie is goed uitgewerkt als personage. Haar gevoelens van schuld en wantrouwen vormen een belangrijk thema in het verhaal en geven diepte aan haar zoektocht naar de waarheid Haar worstelingen en twijfels komen tot leven wanneer ze ontdekt dat bepaalde zaken uit het verleden voor haar zijn verzwegen. De oude gevoelens van uitsluiting steken opnieuw de kop op, versterkt door het feit dat ze zich dertig jaar geleden verraden voelde door Hannah, die ze ervan beschuldigde haar in de steek te hebben gelaten en alleen naar Londen te zijn vertrokken. Dit verlangen naar gerechtigheid voor haar oude vriendin beïnvloedt Jennie’s objectiviteit; ze heeft oogkleppen op als het om haar oude vriendenkring gaat, wat haar blik op het onderzoek soms vertroebelt en haar onbedoeld op het verkeerde spoor zet.
De schrijfstijl van de auteurs leent zich perfect voor dit verhaal vol onverwachte wendingen en psychologische spanning. Er is een voortdurende spanning die subtiel wordt opgebouwd en juist door de ingetogenheid des te krachtiger is. Het verhaal leest vlot, maar behoudt toch een zekere complexiteit die uitnodigt tot nadenken over schuld, vriendschap en verraad.
De laatste steen is een meeslepende thriller die niet alleen draait om de oplossing van een mysterie, maar ook om de breekbare banden van vriendschap en de geheimen die mensen soms een leven lang met zich meedragen. Een absolute aanrader voor fans van M.J. Arlidge en liefhebbers van psychologische thrillers die net wat dieper gaan.
Dertig jaar later woont Jennie nog steeds in White Cross, waar ze als inspecteur werkt bij de afdeling Zware Delicten. Wanneer haar team als eerste wordt opgeroepen vanwege de vondst van menselijke resten bij de sloop van hun oude school, blijkt al snel dat het lichaam dat van Hannah is. Jennie wil koste wat kost voorkomen dat ze het onderzoek moet overdragen en houdt daarom geheim dat ze vroeger nauw bevriend was met het slachtoffer. Naarmate het onderzoek vordert, komt haar oude vriendengroep uit die tijd in beeld. Wat volgt, is echter geen hartelijke reünie, maar een confrontatie waarbij geheimen langzaam naar de oppervlakte komen, steen voor steen onthuld.
De laatste steen is het resultaat van een samenwerking tussen bestseller-auteur M.J. Arlidge en de mij onbekende thrillerschrijfster Steph Broadribb. Ik kan alvast verklappen dat dit partnerschap een groot succes is. De schrijfstijlen van beide auteurs vloeien naadloos samen tot een verhaal dat zowel scherp als meeslepend is. Het taalgebruik is toegankelijk, en toch weet het verhaal een sterke psychologische diepgang te bereiken. Er zijn spannende wendingen en momenten van stille spanning, wat kenmerkend is voor M.J. Arlidges stijl. Maar waar Arlidges andere boeken soms een lugubere ondertoon hebben, blijft dat bij dit verhaal uit, waardoor het toegankelijker wordt voor meerdere lezers.
Net als bij andere boeken van M.J. Arlidge is De laatste steen moeilijk weg te leggen; je wilt zo snel mogelijk weten wie verantwoordelijk is voor de dood van Hannah.
Het verhaal wordt voornamelijk verteld vanuit Jennie’s perspectief, maar elk lid van de vroegere vriendengroep krijgt de kans om zijn of haar kant van het verhaal te delen. Een mooie toevoeging had kunnen zijn als we de laatste uren van Hannahs leven door haar eigen ogen hadden beleefd, zodat haar emoties in die momenten voelbaar werden.
Jennie is goed uitgewerkt als personage. Haar gevoelens van schuld en wantrouwen vormen een belangrijk thema in het verhaal en geven diepte aan haar zoektocht naar de waarheid Haar worstelingen en twijfels komen tot leven wanneer ze ontdekt dat bepaalde zaken uit het verleden voor haar zijn verzwegen. De oude gevoelens van uitsluiting steken opnieuw de kop op, versterkt door het feit dat ze zich dertig jaar geleden verraden voelde door Hannah, die ze ervan beschuldigde haar in de steek te hebben gelaten en alleen naar Londen te zijn vertrokken. Dit verlangen naar gerechtigheid voor haar oude vriendin beïnvloedt Jennie’s objectiviteit; ze heeft oogkleppen op als het om haar oude vriendenkring gaat, wat haar blik op het onderzoek soms vertroebelt en haar onbedoeld op het verkeerde spoor zet.
De schrijfstijl van de auteurs leent zich perfect voor dit verhaal vol onverwachte wendingen en psychologische spanning. Er is een voortdurende spanning die subtiel wordt opgebouwd en juist door de ingetogenheid des te krachtiger is. Het verhaal leest vlot, maar behoudt toch een zekere complexiteit die uitnodigt tot nadenken over schuld, vriendschap en verraad.
De laatste steen is een meeslepende thriller die niet alleen draait om de oplossing van een mysterie, maar ook om de breekbare banden van vriendschap en de geheimen die mensen soms een leven lang met zich meedragen. Een absolute aanrader voor fans van M.J. Arlidge en liefhebbers van psychologische thrillers die net wat dieper gaan.
1
Reageer op deze recensie