De onttoverden

In de zomer van 2001 wordt het kleine dorp Bauville-sur-Mer opgeschrikt door de plotselinge verdwijning van de 15-jarige Sara Leroy. Een bekende dorpsgenoot wordt veroordeeld, maar de zaak laat het dorp met meer vragen dan antwoorden achter.

Twintig jaar later staat Fanny, journaliste, op het punt een promotie te krijgen. Voor haar carrière moet ze echter terugkeren naar het dorp dat ze al jaren vermijdt en een reportage schrijven over de verdwijning van Sara. Deze terugkeer dwingt haar niet alleen om oude wonden open te maken, maar ook om de confrontatie aan te gaan met familieleden die liever niet terugblikken op het verleden.

Marie Vareille, de Franse auteur van De onttoverden, maakt met dit boek haar Nederlandse debuut. In deze roman verkent ze thema’s als opgroeien, vriendschap en verraad, maar schuwt ze ook moeilijkere onderwerpen zoals misbruik, bodyshaming, solidariteit en vergeving niet.

Het verhaal opent met een mysterieuze proloog waarin Sara vermoedelijk op sterven ligt in een ziekenhuis. Deze beklemmende start trekt de lezer meteen het verhaal in: wat is er met Sara gebeurd en wie is hiervoor verantwoordelijk?

Mireille Vareille neemt ons mee op reis door het heden en verleden, waarbij de gebeurtenissen uit het verleden zich langzaamaan ontvouwen via werkdocumenten over Sara’s verdwijning. De auteur houdt ons bewust in het ongewisse over de schrijver van deze documenten, wat een extra laag van mysterie toevoegt. Door deze documenten leren we niet alleen over Sara’s leven en haar schijnbaar onbreekbare vriendschap met Angélique, maar ook hoe de manipulatieve invloed van haar stiefmoeder haar leven langzaam dreigt te vergiftigen.

In het heden volgen we vooral Fanny, die na jaren van afstand door haar werk gedwongen wordt om terug te keren naar Bauville-sur-Mer. Deze terugkeer roept niet alleen oude herinneringen op, maar dwingt haar ook om zich in de dorpsgemeenschap te verdiepen. Daarnaast maken spanningen met haar opstandige stiefdochter het schrijven van het artikel nog ingewikkelder, wat Fanny dwingt om diep in haar eigen verleden en gevoelens te graven.

De stijl van de auteur is vloeiend en meeslepend, en haar opbouw van het verhaal zorgt voor een geleidelijke, maar voelbare spanning naar de waarheid achter Sara’s verdwijning. Het verhaal zit vol mysterieuze elementen en geloofwaardige plotwendingen, wat het een spannend en tegelijk gevoelig verhaal maakt dat je blijft doorlezen.

Daarnaast schuwt de auteur niet om heftige thema’s aan te kaarten. Door complexe onderwerpen in haar verhaal te verweven, geeft ze op integere wijze een stem aan slachtoffers van misdrijven en benadrukt ze de impact van trauma en verlies. De onttoverden is niet alleen een roman over een mysterieus verdwijningsverhaal, maar ook een boek dat de lezer laat nadenken over de nasleep van misdaden en de diepe littekens die ze achterlaten in de gemeenschap en bij degenen die achterblijven.