Gemengde gevoelens

Het onderwerp van dit boek, de gebeurtenissen en de nasleep van de oorlog in Joegoslavië in de jaren ‘90, ben ik nog niet eerder tegengekomen in andere romans en ik moet zeggen dat ik er wel wat van opgestoken heb. Het zijn best gruwelijke details. Het is duidelijk dat de schrijfster haar onderzoek heeft gedaan, gezien ook de uitgebreide literatuurlijst achterin het boek. Het verhaal, hoewel niet superspannend, boeide me ook en het was uiteindelijk geen opgave om het uit te lezen. Toch zijn er diverse zaken die me stoorden. Ten eerste kon ik me weinig spiegelen aan de wat naïeve hoofdpersoon en was het vaak storend om al haar gedachten, gilletjes en kreetjes te lezen. Het helpt ook niet dat alles in de eerste persoonsvorm is geschreven en vrijwel alles vanuit de hoofdpersoon. Ten tweede stoorde ik me aan de toevoeging van onnodige details zoals het weerbericht bovenaan een hoofdstuk, lijstjes en appjes. Ten derde vond ik het best storend dat de hoofdpersoon, niet veel ouder dan ik, blijkbaar niet snapt dat je Google Translate ook via de camera (op haar gloednieuwe smartphone) kunt gebruiken. Maar nee, ze wil perse eerst een scan maken wat nergens lukt en natuurlijk let ze niet op haar bagage en gaat ze feesten, terwijl alles er op wijst dat ze een heel belangrijk document in handen heeft. En dat er al een tijd gekke dingen gebeuren met mensen in haar omgeving, terwijl ze daar nauwelijks alarmerende gevoelens bij krijgt. Dit voelde te ongeloofwaardig voor mij en kwam net iets te goed uit voor de verhaallijn. Anders was het boek de helft dunner geweest denk ik. Ten vierde is er een meer psychologische kwestie rondom het verleden van haar man. Aan het einde van het boek wordt eindelijk meer boosheid bij haar voelbaar en zijn de conflictueuze gevoelens wat beter uitgewerkt. Maar dan nog steeds wordt waar hij in het begin van het boek voor kiest uitgelegd als heldendaad terwijl dat in alle opzichten moeilijk uit te leggen valt voor mij.
Kortom: een goed leesbaar boek met details over het verleden die je nablijven, maar het persoonlijke verhaal van de hoofdpersoon ging niet echt leven voor mij.