Van bomen en mensen

In zijn meesterwerk "De acht bergen" beschrijft Paolo Cognetti op meesterlijke wijze het ruwe leven van de bergbewoners. Ook in "Beneden in het dal" weet hij op een treffende manier deze sfeer weer op te roepen.
Het verhaal begint met de trektocht van een stel honden door het rauwe bos- en berglandschap. Op het eerste zicht lijkt dit gedeelte van het verhaal enkel een aanleiding om het beroep van Luigi, die boswachter is, te kaderen. Gaandeweg in het verhaal kan er ook een diepere en parallelle betekenis aan het karakter en leven van beide honden gegeven worden. Het verhaal van de twee broers vertoont bijzondere gelijkenissen hiermee.
Luigi is de oudste van de twee en heeft zich in het dal gesetteld met zijn zwangere vrouw Elisabetta. Alfredo is na een verblijf in de gevangenis uitgeweken naar Canada. Het verkrotte huis van hun vader staat boven op de berg, met een uniek zicht op het dal. Beiden broers worden hier geconfronteerd met hun jeugd. Weerstaan zij aan de lokroep van de bergen of kiezen ze voor een makkelijker leven in het dal? Welke hoogten en laagten uit hun jeugd hebben hun volwassen leven getekend?
Cognetti weet als geen ander door een eenvoudige maar gerichte taal de sfeer over te brengen op zijn lezers.
Zijn liefde voor de natuur weet hij beeldend over te brengen en in woorden te vatten. Bomen en mensen lijken voor hem gelijken.