Wie is het?

Na bijna te zijn verdronken, beweert Lucy’s dochter Eden dat ze Eli is, haar ongeboren tweelingbroertje. Vóór het ongeluk had Eden een heel goede met haar vader, maar nu lijken de rollen omgekeerd en ziet Lucy dit als een herkansing om eindelijk een goede moeder te kunnen zijn voor Eli. Hun gezinsleven is daardoor helemaal overhoop gehaald, waardoor niemand meer schijnt te weten op wie ze kunnen vertrouwen.

De hoofdstukken worden telkens vanuit een ander personage in de ik-vorm verteld. Daardoor krijg je een uniek inzicht in de verschillende karakters en hoe die dezelfde werkelijkheid op een andere manier ervaren. De personages worden daardoor zeer levendig, alsof je in hun hoofd kan kijken.
De gedetailleerde beschrijvingen houden vaart in het verhaal.
De spanning wordt subliem een aantal keren verlegd, zodat je je hele denkproces over wat er nu precies aan de hand is, weer moet omgooien.
Bij het omslaan van de laatste bladzijde blijft dit verhaal nog doorzinderen, alsof je afscheid moet nemen van bekende gezichten.