Lezersrecensie
"Mensen werden nomaden in hun eigen leven"
De cover alleen al trekt de aandacht. De paarse lucht heeft iets intrigerends en de lay-out ligt in de lijn van de vorige boeken.
De beginbladzijde van dit boek is bijzonder opgevat: er wordt aangegeven waar het fictieve verhaal zich afspeelt, maar dat er een feitelijke gebeurtenis in verwerkt is. De getekende kaarten en schets van een grensgebied tussen de DDR en de BRD zijn zeker een meerwaarde om het traject van Olga Liebke te volgen. Voor lezers die een beetje weet hebben van de toenmalige grenzen en politieke situaties, is dit een geheugensteun ; lezers die er helemaal niet mee bekend zijn, kunnen hierdoor het verhaal beter plaatsen.
Wat ook een extre dimensie geeft bij het lezen, is de tijd – mei 2024. Het bepaalt mede de spanning van het verhaal, gezien de oorlog in Oekraïne en de overeenkomsten met wat de bevolking in de DDR meemaakte.
De hoofdpersonages hebben elk hun hoofdstukken, nl. Olga Liebke die op zoek gaat naar haar echte achtergrond en ‘De Grensman’, die in een documentaire zijn verhaal van ‘toen’ toelicht.
Olga’s vader, André Liebke, lijdt aan dementie en vertelt verhalen uit het verleden die voor Olga totaal onbekend zijn. Zijn dit zijn echte herinneringen of zijn het hersenspinsels die geen steek houden? Olga reist naar het voormalige Oost-Pruisen, waar ze hoopt de juiste antwoorden te vinden op de vele vragen die de verhalen van haar vader oproepen. Kan ze nog wel vertrouwen op haar eigen jeugdherinneringen?
Het verhaal van Olga is een verhaal zoals er waarschijnlijk nog vele zijn. In die bijzondere periode zijn er heel wat gebeurtenissen die later anders ingekleurd werden, die lange tijd verzwegen en verborgen bleven.
De mix van geschiedenis en het spannende verhaal is zeer geslaagd. Zoals in ‘De Camino’ neemt de auteur ons weer mee op een zeer interessante reis, waaruit iedereen wel persoonlijke lessen kan trekken.
Een mooie zin uit het verhaal om te onthouden: “Mensen werden hierdoor nomaden in hun eigen leven”.
Een boek om te koesteren, te herlezen en er telkens iets nieuws uit te leren.
De beginbladzijde van dit boek is bijzonder opgevat: er wordt aangegeven waar het fictieve verhaal zich afspeelt, maar dat er een feitelijke gebeurtenis in verwerkt is. De getekende kaarten en schets van een grensgebied tussen de DDR en de BRD zijn zeker een meerwaarde om het traject van Olga Liebke te volgen. Voor lezers die een beetje weet hebben van de toenmalige grenzen en politieke situaties, is dit een geheugensteun ; lezers die er helemaal niet mee bekend zijn, kunnen hierdoor het verhaal beter plaatsen.
Wat ook een extre dimensie geeft bij het lezen, is de tijd – mei 2024. Het bepaalt mede de spanning van het verhaal, gezien de oorlog in Oekraïne en de overeenkomsten met wat de bevolking in de DDR meemaakte.
De hoofdpersonages hebben elk hun hoofdstukken, nl. Olga Liebke die op zoek gaat naar haar echte achtergrond en ‘De Grensman’, die in een documentaire zijn verhaal van ‘toen’ toelicht.
Olga’s vader, André Liebke, lijdt aan dementie en vertelt verhalen uit het verleden die voor Olga totaal onbekend zijn. Zijn dit zijn echte herinneringen of zijn het hersenspinsels die geen steek houden? Olga reist naar het voormalige Oost-Pruisen, waar ze hoopt de juiste antwoorden te vinden op de vele vragen die de verhalen van haar vader oproepen. Kan ze nog wel vertrouwen op haar eigen jeugdherinneringen?
Het verhaal van Olga is een verhaal zoals er waarschijnlijk nog vele zijn. In die bijzondere periode zijn er heel wat gebeurtenissen die later anders ingekleurd werden, die lange tijd verzwegen en verborgen bleven.
De mix van geschiedenis en het spannende verhaal is zeer geslaagd. Zoals in ‘De Camino’ neemt de auteur ons weer mee op een zeer interessante reis, waaruit iedereen wel persoonlijke lessen kan trekken.
Een mooie zin uit het verhaal om te onthouden: “Mensen werden hierdoor nomaden in hun eigen leven”.
Een boek om te koesteren, te herlezen en er telkens iets nieuws uit te leren.
1
Reageer op deze recensie