Ironisch en sarcastisch

We lazen dit boek met de leesclub en de reacties waren erg wisselend. Van een 1 tot een 8!
Wie een "klassieke" thriller verwacht, met moorden en een politie onderzoek komt bedrogen uit.
Hoofdpersoon Grace zit in de gevangenis als ze besluit haar verhaal op papier te zetten. Opgevoed door haar alleenstaande moeder in sobere omstandigheden terwijl haar vader één van de rijkste mannen van Engeland is, zit Grace vol wrok. Ze haat rijke mensen en dan vooral de niveau riche, die doen alsof ze boven alles en iedereen verheven zijn. Daarom besluit ze de familie van vaders kant uit te moorden. Zijn ouders, zijn broer, zijn neef, zijn vrouw en zijn dochter. En als trofee hijzelf.
Voor elke moord bedenkt ze een ingenieus en soms onrealistisch plan, maar het lukt haar. Maar dan komt de verloofde van haar beste vriend om het leven en juist daarvoor belandt Grace in de gevangenis, terwijl ze dat nou net niet gedaan heeft. Zo kan ze het plan om haar vader te vermoorden niet uitvoeren, maar toch komt hij om het leven door een ongeluk. Je zou denken dat dat Grace verblijdt, maar het maakt haar juist boos en teleurgesteld. Weg finale!

Het is een ironisch en sarcastisch verhaal. Voor geen van de personages is enige sympathie op te brengen. Het is een aanklacht tegen rijkdom, tegen mensen die alles hebben en daardoor onuitstaanbaar zijn. Het verhaal zit knap in elkaar, de oplettende lezer zal de plottwist aan het einde zien aankomen, de rest van de lezers zal terugbladeren.
In de leesclub zat ik met mijn waardering van een 7 in de middenmoot.