steeds meer diepgang

Het clubje van de biebbende gaat op weg naar het jaarlijkse zomerkamp, waar de meeste van het groepje zin in hebben, om zo even weer een ontspannende periode tegemoet te gaan en te kunnen opladen voor hun nieuwe taak van de komende maand. Helaas voelt Melanie vanaf het begin af aan al een vreemde energie en ziet visioenen die de rust snel zullen verstoren, alleen durft ze het groepje nog niet te waarschuwen voor het naderende onheil. Ook worden de kwaden machten steeds sterker en doen iedereen opschrikken wanneer ze het lichaam van Melanie overnemen en haar dingen laten doen die compleet tegen haar wil in gebeuren.

Op het kamp gebeuren al vreemde dingen, maar nu lijken ook de mede kampgenoten en leraren de gebeurtenissen te kunnen zien, alleen wanneer het voorval voorbij is, lijkt iedereen behalve de biebbende nog te weten wat er zich zojuist heeft afgespeeld. Plaatsen rondom het kamp hebben ongezien ook een belangrijke betekenis verderop in het verhaal en gaan zeker een rol spelen, tijdens het oplossen van raadsels tijdens deze zevende maand.

In dit deel is ook Akasha gewekt, het machtigste element wezen, samen met de Umra. Het zal een heftige strijd worden wanneer de biebbende hiermee in gevecht verwikkeld raakt. Maar eerst moeten ze net als de vorige maanden belangrijke aanwijzingen verzamelen en de hemelrijder van deze maand zien te bevrijden. De toren van Enigma speelt hierin een belangrijke rol, de oorsprong van de legende heeft hier zijn wortels liggen, het is aan de kinderen om deze te ontdekken op hun weg hiernaar toe. Net als in de vorige delen, krijgen de kinderen nooit volledige antwoorden; maar moeten deze zelf ontdekken, zodat ze later in het grotere geheel meer informatie hebben en klaar zijn aan het eind van het jaar, wanneer alle hemelrijders bevrijd moeten zijn en hopelijk de rust weer terugkeert in Zuidbaai.

Het boek is weer fijn geschreven, doordat niet alle leden overal samen aanwezig zijn en ze aan de anderen vertellen wat ze hebben meegemaakt en o.a. personen, wezens en omgeving beschrijven, waan je je zelf ook steeds meer in hun wereld en kan je er een goede voorstelling van maken, waardoor je meer het verhaal meebeleeft. Er was dit keer een klein gedeelte in het boek dat me opviel bij de toren van Enigma, dat niet alle puzzels en verdiepingen uitvoerig werden besproken. In een paar zinnen, was ik een paar verdiepingen verder. Als je het verhaal helemaal heb gelezen, heb je wel door dat dit niet van groot belang was om uitvoerig te bespreken, maar ik miste hier een klein stukje overbrugging, waarin het net iets uitgebreider verteld had mogen worden.
Het verhaal lijkt wel steeds meer diepgang te krijgen, je leert de personages steeds opnieuw beter kennen en ziet hun ontwikkelingen in het verhaal. Ze worden stuk voor stuk sterker op hun eigen manier.