Teder

Als jongen van 9 jaar moet Adriaan een tijdje bij zijn grootvader wonen, omdat zijn vader met psychische problemen te kampen heeft, waaronder Adriaan lijdt. Zijn grootvader is een rijke, maar knorrige oude man. Hij heeft sinds de vroege dood van zijn vrouw een huishoudster, die alles voor hem doet. Zij, Ommie, is de vrouw die het leven voor Adriaan dragelijk maakt.
Hij leeft in een wereld van volwassenen, mensen die allemaal de oorlog hebben meegemaakt, maar waar ze niets over willen vertellen. Adriaan is echter een nieuwsgierige jongen en komt mondjesmaat dingen over de oorlog te weten, maar creëert ook een beetje zijn eigen leven. Ommie geeft hem liefde en leest hem sprookjes voor, bakt appeltaart voor hem, kortom alles wat een kind nodig heeft en wat hij van huis uit niet kent. Het is eigenlijk een heel teder verhaal.
Buiten dit verhaal vertelt Adriaan ook vanuit het heden, waarin hij verslag doet van zijn zoektocht naar zijn verleden en dat van Ommie, maar ook komt hij in contact met jonge Marokkanen, die in een heel andere wereld leven dan hij. Toch weten ze tot elkaar te komen.