Lezersrecensie
Spannend en meeslepend
‘De geheime tuin’ is een spannende thriller van de Vlaamse schrijver Toni Coppers. De eerste druk van dit boek verscheen in 2010 en is 2024 heruitgegeven met een nieuw ‘jasje’ aan. De rood-oranje cover van de oorspronkelijke uitgave werd vervangen door een zacht-gele cover.
Het hoofdpersonage in ‘De geheime tuin’ is Liese Meerhout. Zij werkt in Brussel als chef van de afdeling Kunstcriminaliteit bij de federale politie. Als er een vrouw vermoord wordt aangetroffen in een oud Brussels kerkje, wordt de link gelegd naar het schilderij dat ze net aan het schoonmaken was. Kort daarop vinden er nog twee moorden plaats, moorden waarvan men vermoedt dat ze ook te maken hebben met datzelfde schilderij. Daarom doet de afdeling Crim beroep op Liese om hen te helpen bij het moordonderzoek.
Je kan dit boek alleen maar beschrijven met superlatieven, net als alle andere boeken van Toni Coppers die ik las. Zijn boeken zijn heel spannend en het verhaal meeslepend. Het menselijke aspect is even belangrijk en komt evenzeer aan bod in het verhaal als de misdaad en het onderzoek naar de misdadiger zelf. Door het beeldende taalgebruik kan je je de setting van het verhaal perfect voor de geest halen. Met ‘De geheime tuin’ zet Coppers een intrigerend verhaal neer waarin kunst, politiek en misdaad op een ingenieuze manier met elkaar verweven zijn. Het plot van dit verhaal zit vol verrassende wendingen en houdt je zo in zijn greep tot en met de laatste bladzijde.
Het personage Liese wordt met voldoende diepgang beschreven en je voelt haar ‘groei’ tijdens de opeenvolgende boeken waarin zij het hoofdpersonage is. Ik las reeds eerder de later verschenen boeken uit deze serie, maar dat deed niets af aan het leesplezier dat ik ervaarde bij dit ‘oudere’ verhaal. Integendeel, ik leerde Liese er nog beter door kennen.
Dit boek bewijst eens te meer dat Toni tot de top van onze Vlaamse schrijvers moet gerekend worden. Als je van een spannend verhaal houdt, dan zijn al zijn boeken zeker absolute aanraders.
Het hoofdpersonage in ‘De geheime tuin’ is Liese Meerhout. Zij werkt in Brussel als chef van de afdeling Kunstcriminaliteit bij de federale politie. Als er een vrouw vermoord wordt aangetroffen in een oud Brussels kerkje, wordt de link gelegd naar het schilderij dat ze net aan het schoonmaken was. Kort daarop vinden er nog twee moorden plaats, moorden waarvan men vermoedt dat ze ook te maken hebben met datzelfde schilderij. Daarom doet de afdeling Crim beroep op Liese om hen te helpen bij het moordonderzoek.
Je kan dit boek alleen maar beschrijven met superlatieven, net als alle andere boeken van Toni Coppers die ik las. Zijn boeken zijn heel spannend en het verhaal meeslepend. Het menselijke aspect is even belangrijk en komt evenzeer aan bod in het verhaal als de misdaad en het onderzoek naar de misdadiger zelf. Door het beeldende taalgebruik kan je je de setting van het verhaal perfect voor de geest halen. Met ‘De geheime tuin’ zet Coppers een intrigerend verhaal neer waarin kunst, politiek en misdaad op een ingenieuze manier met elkaar verweven zijn. Het plot van dit verhaal zit vol verrassende wendingen en houdt je zo in zijn greep tot en met de laatste bladzijde.
Het personage Liese wordt met voldoende diepgang beschreven en je voelt haar ‘groei’ tijdens de opeenvolgende boeken waarin zij het hoofdpersonage is. Ik las reeds eerder de later verschenen boeken uit deze serie, maar dat deed niets af aan het leesplezier dat ik ervaarde bij dit ‘oudere’ verhaal. Integendeel, ik leerde Liese er nog beter door kennen.
Dit boek bewijst eens te meer dat Toni tot de top van onze Vlaamse schrijvers moet gerekend worden. Als je van een spannend verhaal houdt, dan zijn al zijn boeken zeker absolute aanraders.
1
Reageer op deze recensie