De weduwe van de kolonie.

Generaal Johannes van den Bosch richt in 1818 de Maatschappij van Weldadigheid op en start in het Drentse Frederiksoord een uniek project voor Europa waar de arme gezinnen de kans kregen om in Wilhelminaoord en Willemsoord een nieuw leven op te bouwen. Ze kregen er een huisje met tuin en een koe en de kinderen mochten naar school. De ouders kregen er werk. Bedelaars en zwervers werden verplicht om naar straf- en werkkamp Veenhuizen of Ommerschans te verhuizen.

Rotterdamse Asschen Kaatje, Kaatje Nagtegaal leeft samen met haar aan alcohol verslaafde man Nelis in een kleine kelderwoning in de Pottenbakkerssteeg. Kaatje gaat samen met vriend Gerrit met de askar de huizen van de welgestelden langs om de as uit de haarden op te halen en ander afval. Kaatje en Nelis krijgen een dwangbevel van de gemeente om zich te melden voor de overtocht naar Drenthe. Nelis sterft onderweg en dankzij Bernhard, de onderdirecteur van de kolonie, krijgt ze de kans om in Drenthe niet naar het strafkamp maar naar Wilhelminaoord te gaan. Als weduwe krijgt ze daar wel een bestedeling toegewezen die samen met haar het boerderijtje moet gaan bestieren. Deze boerenknecht Leendert lapt de regels van de kolonie aan zijn laars en brengt zo ook Kaatje in gevaar.

Ik heb dit boek een beetje met een dubbel gevoel gelezen. Aan de ene kant leer je meer over hoe het er aan toe ging in zowel de steden in het Westen voor de armen in deze tijd als aan welke regels men zich diende te houden in de koloniën en hoe men daar leefde. Ook het leven in de plaggenhutten komt heel even aan bod. Dat had wat mij betreft iets uitgebreider gemogen. Ook het verschil met het Westen in de manier van leven van de Drentenaren en hun accent dat voor Kaatje niet te volgen was had voor mij wat meer diepgang mogen krijgen. Dit alles was allemaal heel interessant. Maar aan de andere kant waren er stukjes in het verhaal die niet zo geloofwaardig waren of gewoon niet klopten. Een stukje dat 2x keer voorkwam in het boek. Een tijdlijn die niet helemaal klopte en ergens stond gewoon de verkeerde naam genoemd. Een andere slordigheid is dat in de titel op de zijkant van het boek twee woorden aan elkaar geplakt zitten. Deze fouten hebben me een beetje het leesplezier ontnomen.

Wat voor mij voor het meeste leesplezier bezorgde was het karakter van Asschen Kaatje. Een aandoenlijk naïef meisje dat ontwikkelt tot een vrouw met twijfels maar ook doorzettingsvermogen en uiteindelijk de juiste keuzes maakt. Dus al met al een fijn verhaal om te lezen en een beetje een inkijkje geeft in de geschiedenis ten tijde van de koloniën van Weldadigheid.