Lezersrecensie
Reflectief verhaal als debuut
Ilse Lazaroms heeft met Duet een opvallende roman geschreven die behoort tot het relatief nieuwe genre van autofictie. Hierin beschrijft ze een veelbewogen periode uit haar leven in New York, waar zij een aantal jaren als wetenschappelijk onderzoeker werkzaam was bij het Center for Jewish Studies. Tijdens deze periode verbleef de schrijfster samen met haar partner A. op een oude woonboot met de naam 'Duet'. In haar debuut beschrijft zij hoe A. veranderde van een levenslustige man tot iemand die in complottheorieën gelooft. Dit gegeven samengevoegd met een zwangerschap, een koude winter en de afwezigheid van vrienden, zijn de ingrediënten voor een reflectief verhaal dat traag van start gaat.
Ilse is de hoofdpersoon in Duet en zij is de absolute tegenpool van A. wanneer je leest dat zij de hardwerkende, analytische en introverte onderzoeker is bij een wetenschappelijke instelling en A. een levenslustige, onbekommerde musicus zonder vaste betrekking. Ilse gaat steeds meer twijfelen aan zichzelf, piekert veel en geeft steeds meer toe aan de onredelijke eisen van A. De groeiende eenzaamheid van Ilse raakt je en vooral wanneer je leest dat ze een kind uit deze relatie verwacht. Het roept de vraag op hoe je kunt functioneren in zo'n verstikkende situatie, waarin je persoonlijkheid onder druk staat?
Het verhaal start met de beschrijving hoe Lazaroms en A. in het begin van hun relatie samen een oude woonboot kopen met de naam 'Duet'. Een naam die later tamelijk ironisch aandoet, wanneer de relatie tussen beiden verslechterd. Het grootste deel van het boek is gewijd aan de periode waarin Ilse zwanger is en juist in die periode komt het complotdenken van A. aan de oppervlakte. Het is een gemiste kans dat de schrijfster wel refereert aan A. 's geloof in complotten maar dat er weinig tot geen uitgewerkte incidenten zijn waarin je deze dreiging kunt meevoelen en meebeleven. Het principe van show-don't-tell wordt regelmatig gemist.
Het meest opvallende aan Duet vond ik de vele afwisseling in het boek qua schrijfstijl: poëtische zinnen, metaforen, reflecties, citaten van schrijvers als Rachel Cusk, Emily Dickson en Valerie Luisella en essay-achtige stukken tekst. De ene keer een zwangere vrouw die reflecteert op de verwarrende gebeurtenissen in haar leven en dan weer de afstandelijke docent uit de collegezaal. Werd ik in het begin nog meegesleept door het verhaal, halverwege moest ik aanzienlijk meer moeite doen om door te lezen. De veelheid aan reflecties en commentaren halen de vaart uit het verhaal waardoor je halverwege moet oppassen om niet verdwaald te raken in de vele uitweidingen en zijpaadjes. Wel blijkt duidelijk dat Lazaroms haar lezers aan het denken wil zetten en confronteren met vragen als: 'Hoe houd je je staande in een relatie waarin je persoonlijkheid onder druk staat en je zelfvertrouwen wordt ondermijnd?'
Ilse Lazaroms heeft met Duet een debuut geschreven dat in zijn geheel niet overtuigend is, maar waarin wel diepzinnige gedachten, mooie zinnen en metaforen voorkomen. 'Ik ben inmiddels overal een vreemdeling. Een vreemde. Ook in Nederland, waar ik vandaan kom. ' en ' Zonder woorden om me aan vast te houden, valt de wereld weg.'
Helaas blijft het verhaal teveel op afstand van de lezer, ondanks de schrijnende eenzaamheid van de hoofdpersoon. Wie echter op zoek is naar een boek dat nieuwe wegen inslaat op het gebied van fictie en non-fictie vindt in Duet wellicht veel van zijn gading.
3,5 sterren (afgerond ****).
Ilse is de hoofdpersoon in Duet en zij is de absolute tegenpool van A. wanneer je leest dat zij de hardwerkende, analytische en introverte onderzoeker is bij een wetenschappelijke instelling en A. een levenslustige, onbekommerde musicus zonder vaste betrekking. Ilse gaat steeds meer twijfelen aan zichzelf, piekert veel en geeft steeds meer toe aan de onredelijke eisen van A. De groeiende eenzaamheid van Ilse raakt je en vooral wanneer je leest dat ze een kind uit deze relatie verwacht. Het roept de vraag op hoe je kunt functioneren in zo'n verstikkende situatie, waarin je persoonlijkheid onder druk staat?
Het verhaal start met de beschrijving hoe Lazaroms en A. in het begin van hun relatie samen een oude woonboot kopen met de naam 'Duet'. Een naam die later tamelijk ironisch aandoet, wanneer de relatie tussen beiden verslechterd. Het grootste deel van het boek is gewijd aan de periode waarin Ilse zwanger is en juist in die periode komt het complotdenken van A. aan de oppervlakte. Het is een gemiste kans dat de schrijfster wel refereert aan A. 's geloof in complotten maar dat er weinig tot geen uitgewerkte incidenten zijn waarin je deze dreiging kunt meevoelen en meebeleven. Het principe van show-don't-tell wordt regelmatig gemist.
Het meest opvallende aan Duet vond ik de vele afwisseling in het boek qua schrijfstijl: poëtische zinnen, metaforen, reflecties, citaten van schrijvers als Rachel Cusk, Emily Dickson en Valerie Luisella en essay-achtige stukken tekst. De ene keer een zwangere vrouw die reflecteert op de verwarrende gebeurtenissen in haar leven en dan weer de afstandelijke docent uit de collegezaal. Werd ik in het begin nog meegesleept door het verhaal, halverwege moest ik aanzienlijk meer moeite doen om door te lezen. De veelheid aan reflecties en commentaren halen de vaart uit het verhaal waardoor je halverwege moet oppassen om niet verdwaald te raken in de vele uitweidingen en zijpaadjes. Wel blijkt duidelijk dat Lazaroms haar lezers aan het denken wil zetten en confronteren met vragen als: 'Hoe houd je je staande in een relatie waarin je persoonlijkheid onder druk staat en je zelfvertrouwen wordt ondermijnd?'
Ilse Lazaroms heeft met Duet een debuut geschreven dat in zijn geheel niet overtuigend is, maar waarin wel diepzinnige gedachten, mooie zinnen en metaforen voorkomen. 'Ik ben inmiddels overal een vreemdeling. Een vreemde. Ook in Nederland, waar ik vandaan kom. ' en ' Zonder woorden om me aan vast te houden, valt de wereld weg.'
Helaas blijft het verhaal teveel op afstand van de lezer, ondanks de schrijnende eenzaamheid van de hoofdpersoon. Wie echter op zoek is naar een boek dat nieuwe wegen inslaat op het gebied van fictie en non-fictie vindt in Duet wellicht veel van zijn gading.
3,5 sterren (afgerond ****).
2
Reageer op deze recensie