Lezersrecensie
Alles achterlaten wat je lief is
Het boek Sara's Walkabout is het nieuwste jeugdboek van de bekende schrijfster Inez van Loon . Net als haar vorige jeugdboeken is ook Sara's Walkabout een verhaal gebaseerd op historische feiten met een meisje in de hoofdrol. Verschillende boeken van deze schrijfster kwamen op de longlist voor de Thea Beckmannprijs en ook dit boek zou daar wel eens voor in aanmerking kunnen komen.
Het verhaal speelt zich af in de jaren vijftig van de vorige eeuw, de tijd vlak na de Tweede Wereldoorlog, waarin veel Nederlanders meer of minder gedwongen als landverhuizer vertrokken naar Canada of Australië. Het gezin van Sara vertrekt ook met een grote oceaanstomer naar het verre Australië, waar vooral de vader van Sara zijn zinnen op heeft gezet. Sara zelf ziet het absoluut niet zitten en wil het liefst in Nederlands blijven, maar als dertienjarig meisje hoort ze bij het gezin, zoals haar opa en oma aangeven. Eenmaal in Australië aangekomen blijken de omstandigheden niet zo rooskleurig te zijn als het toegestuurde foldermateriaal deed voorkomen en moet Sara als Dutchie de strijd aangaan met vooroordelen waar haar zelfbeeld zwaar onder heeft te lijden. Ze vindt een onverwachte bondgenoot in de Aboriginal Otis.
Sara, de hoofdpersoon in het verhaal heeft moeite om zich aan te passen aan de veranderde omstandigheden in haar nieuwe vaderland. Als nieuwkomers in Australië staan ze onderaan de maatschappelijke ladder en het is hard werken voor het gezin om hogerop te komen. Het rigide Engelse onderwijssysteem waarin lijfstraffen nog heel gewoon zijn, beproeven het aanpassingsvermogen van Sara tot het uiterste. Haar ouders hebben hier geen oog voor, druk als ze zijn met zelf het hoofd boven water te houden en een inkomen te verdienen voor het hele gezin. Sara blijft de buitenstaander totdat ze vriendschap weet te sluiten met Otis.
Het is Otis die haar de ogen opent voor het feit, dat rijkdom niet gelegen is in materiële bezittingen maar in zaken als het hebben van een familie. Afkomstig uit een gemengd huwelijk is hij op jonge leeftijd weggehaald bij zijn echte ouders om opgevoed te worden in een pleeggezin. Tussen 1910 en 1970 zijn ongeveer 100.000 kinderen door de Australische overheid gescheiden van hun familie om te assimileren in de Australische maatschappij. Het leed wat deze kinderen is aangedaan door gescheiden te zijn van hun familie en cultuur wordt in dit boek treffend verwoord door de schrijfster.
De eerlijke en onopgesmukte verteltrant van Inez van Loon geeft jongeren een beeld van hoe het was om in de Australische maatschappij van de vorige eeuw je weg te vinden, wanneer je niet voldeed aan de normen. Het thema van rassenscheiding en discriminatie geeft daarnaast een meerwaarde aan dit boek. Door het verhaal te vertellen vanuit het perspectief van een jonge Aboriginal laat Inez van Loon zien dat discriminatie in die tijd gemeengoed was.. Het verhaal is daarnaast boeiend en spannend beschreven, waardoor jongeren vanaf ongeveer 11 jaar zich goed kunnen inleven in het verhaal. Het boek is uitgegeven bij Clavis en heeft een aantrekkelijke voorkant met op de achtergrond een afbeelding van Uluru de bekende rode rots in Australië en een religieuze plaats voor de Aboriginals.
Het verhaal speelt zich af in de jaren vijftig van de vorige eeuw, de tijd vlak na de Tweede Wereldoorlog, waarin veel Nederlanders meer of minder gedwongen als landverhuizer vertrokken naar Canada of Australië. Het gezin van Sara vertrekt ook met een grote oceaanstomer naar het verre Australië, waar vooral de vader van Sara zijn zinnen op heeft gezet. Sara zelf ziet het absoluut niet zitten en wil het liefst in Nederlands blijven, maar als dertienjarig meisje hoort ze bij het gezin, zoals haar opa en oma aangeven. Eenmaal in Australië aangekomen blijken de omstandigheden niet zo rooskleurig te zijn als het toegestuurde foldermateriaal deed voorkomen en moet Sara als Dutchie de strijd aangaan met vooroordelen waar haar zelfbeeld zwaar onder heeft te lijden. Ze vindt een onverwachte bondgenoot in de Aboriginal Otis.
Sara, de hoofdpersoon in het verhaal heeft moeite om zich aan te passen aan de veranderde omstandigheden in haar nieuwe vaderland. Als nieuwkomers in Australië staan ze onderaan de maatschappelijke ladder en het is hard werken voor het gezin om hogerop te komen. Het rigide Engelse onderwijssysteem waarin lijfstraffen nog heel gewoon zijn, beproeven het aanpassingsvermogen van Sara tot het uiterste. Haar ouders hebben hier geen oog voor, druk als ze zijn met zelf het hoofd boven water te houden en een inkomen te verdienen voor het hele gezin. Sara blijft de buitenstaander totdat ze vriendschap weet te sluiten met Otis.
Het is Otis die haar de ogen opent voor het feit, dat rijkdom niet gelegen is in materiële bezittingen maar in zaken als het hebben van een familie. Afkomstig uit een gemengd huwelijk is hij op jonge leeftijd weggehaald bij zijn echte ouders om opgevoed te worden in een pleeggezin. Tussen 1910 en 1970 zijn ongeveer 100.000 kinderen door de Australische overheid gescheiden van hun familie om te assimileren in de Australische maatschappij. Het leed wat deze kinderen is aangedaan door gescheiden te zijn van hun familie en cultuur wordt in dit boek treffend verwoord door de schrijfster.
De eerlijke en onopgesmukte verteltrant van Inez van Loon geeft jongeren een beeld van hoe het was om in de Australische maatschappij van de vorige eeuw je weg te vinden, wanneer je niet voldeed aan de normen. Het thema van rassenscheiding en discriminatie geeft daarnaast een meerwaarde aan dit boek. Door het verhaal te vertellen vanuit het perspectief van een jonge Aboriginal laat Inez van Loon zien dat discriminatie in die tijd gemeengoed was.. Het verhaal is daarnaast boeiend en spannend beschreven, waardoor jongeren vanaf ongeveer 11 jaar zich goed kunnen inleven in het verhaal. Het boek is uitgegeven bij Clavis en heeft een aantrekkelijke voorkant met op de achtergrond een afbeelding van Uluru de bekende rode rots in Australië en een religieuze plaats voor de Aboriginals.
1
Reageer op deze recensie