Leuke crossover tussen SF en Fantasy

Toen ik de Antimaterie Tovenaars begon te lezen, dacht ik eerst dat het een echte, ouderwetse space opera zou worden, maar Johan en Theo hadden me op het verkeerde been gezet. Het boek is een crossover tussen SF en fantasy. En het is niet alleen Nederlandstalig, maar het gaat ook over de Nederlandse bemanning van een ruimteschip met de prachtige naam ANDRE KUIPERS. Kijk, dat is meteen een goed begin. Vooral omdat er maar weinig SF/fantasy in het Nederlands op de markt komt.

Inhoudelijk vormen de verhaallijnen ook een leuke crossover. Het SF-deel gaat over een ruimteschip dat neerstort op een planeet en over de overlevers (ik zal niet teveel verklappen) die zich moeten redden in een vijandige omgeving. Check: dat is altijd een fijn uitgangspunt van een SF-boek. De tweede verhaallijn gaat over de mensen die op die planeet wonen in een fantasy-achtige wereld met draken en tovenaars. En uiteraard met een oppertovenaar die uit is op de macht in de wereld en onverslaanbaar lijkt. Dat concept deed me denken aan de serie van Marion Bradley Zimmer die ik vroeger heb verslonden over Darkover.

Het vermengen van die genres is goed gelukt: de tovenarij blijkt toch op de een of andere manier te verklaren zijn met de technische hulpmiddelen van de bemanning. De ontmoetingen tussen de bemanning en de lokale bevolking (inclusief de griezelige sprinkhanen die op de cover te zien zijn) zijn spannend en goed uitgewerkt.

Ik vond vooral de relatie tussen Julia, de navigator, en de leerling-tovenaar een mooie lijn om te volgen. Vooral als Julia (en weer ga ik niets verklappen) onder invloed komt te staan van de slechte oppertovenaar en ze daardoor de leerling in gewetensnood brengt. Hij moet op een gegeven moment kiezen tussen zijn loyaliteit (en toekomst) voor zijn meester en de buitenstaanders uit het schip.

Toch ook een minpuntje: een van de bemanningsleden verwijst om de haverklap naar boeken en films uit onze tijd, zoals Lord of the Rings. Op zich grappig en herkenbaar als je goed thuis bent in de speculatieve wereld, maar ik kreeg er na een paar keer genoeg van. Die opmerkingen haalden me uit het verhaal en dat vind ik dan jammer en niet nodig. Een enkele keer is verrassend en leuk, maar het gebeurde wat te vaak vond ik.

De ideeën in dit boek zijn goed en ook actueel. Je kunt het boek lezen als spannend verhaal (en dat is het zeker), maar de twee auteurs hebben ook echt iets te zeggen. Zo laten ze zien hoe funest je invloed is als je een nieuwe wereld betreedt. De komst van het ruimteschip heeft namelijk ernstige gevolgen voor de wereld van de planeet, net als indertijd de komst van Europeanen in Zuid-Amerika en Australië. Ook komt goed naar voren hoe verschrikkelijk het is als je een ander persoon (mens of sprinkhaan) dwingt tot bepaalde daden of hun eigen wil wegneemt.

Terugkomend op het Nederlands: in deze tijd dat jongeren steeds minder Nederlands lezen is het echt fijn dat Johan en Theo, maar ook vele anderen blijven schrijven in het Nederlands in genres die jongeren aanspreken. Ik hoop dat ook dit boek jongeren laat kennismaken met de Nederlandse SF/Fantasy-wereld.