Het is altijd zonnig aan de Don

“Het is altijd zonnig aan de Don”, zegt Panka, één van de figuren in dit boek. Maar het betreft geen zonnig verhaal, ondanks dat het zich afspeelt in de vaak verzengende hitte van de steppe. Het verhaal duurt acht dagen al lijkt het om tachtig jaar te gaan!
Ik moest erg wennen in het begin, de schrijver vertelt over de verschrikkingen in strafkampen, hoe sabels mensen neerslaan en over de diverse partijen die deelnamen aan de slag Fall Blau (af en toe behoorlijk ingewikkeld), Maar ik lees alles toch met interesse en als Fabiana ten tonele verschijnt, gaat het verhaal me echt raken, dan ontstaat er een mooie flow en zijn de verschrikkingen en de romantiek iets meer in balans.
De Rode Dageraad blijkt het derde boek van een trilogie te zijn maar het is goed solo te lezen… maar ik ga de andere 2 delen opsnorren en ook lezen!