Lezersrecensie
Ongemak verpakt in mooi taalgebruik.
Recensie
Schrijver: Marieke Lucas Rijneveld, De avond is ongemak.
De avond is ongemak werd bekroond met de Internationale Booker Prize 2020.
Voor Hebban mocht ik mee doen met de leesclub van het boek De avond is ongemak van de auteur Marieke Lucas Rijneveld, waarvoor mijn dank.
De avond is ongemak.
De avond is ongemak is het schrijnende verhaal van een gereformeerd boerengezin dat wordt getroffen door de dood van een kind, Matthies. Door de ogen van Jas zien we hoe de gezinsleden elk op hun eigen manier omgaan met het verlies van Matthies. Jas verstopt al haar verdriet in haar jaszakken. Voor Jas begon de leegte toen de kerstboom uit huis gedragen werd. Het was niet de schuld van de dood maar van de twee kerstdagen die in pannen en lege huzarensaladedoosjes werden weggegeven. Jas, Obbe een Hanna worden aan hun lot overgelaten. Vader is druk bezig met zijn geloof en moeder is zichzelf kwijtgeraakt. Jas, Obbe en Hanna proberen de dood te ontmoeten om de dood van Matthies te kunnen begrijpen. De ouders drijven niet van Obbe, Hanna en Jas af, maar de kinderen wel van hen. De kinderen komen tot gruwelijke gedachten en daden. Het wordt door niemand opgemerkt omdat het gezin in een sociaal isolement leeft. Het eind van het boek is voor Jas verlossend.
Het taalgebruik is werkelijk prachtig. Zware kost, verpakt in bijzonder mooi gebruik.
Schrijver: Marieke Lucas Rijneveld, De avond is ongemak.
De avond is ongemak werd bekroond met de Internationale Booker Prize 2020.
Voor Hebban mocht ik mee doen met de leesclub van het boek De avond is ongemak van de auteur Marieke Lucas Rijneveld, waarvoor mijn dank.
De avond is ongemak.
De avond is ongemak is het schrijnende verhaal van een gereformeerd boerengezin dat wordt getroffen door de dood van een kind, Matthies. Door de ogen van Jas zien we hoe de gezinsleden elk op hun eigen manier omgaan met het verlies van Matthies. Jas verstopt al haar verdriet in haar jaszakken. Voor Jas begon de leegte toen de kerstboom uit huis gedragen werd. Het was niet de schuld van de dood maar van de twee kerstdagen die in pannen en lege huzarensaladedoosjes werden weggegeven. Jas, Obbe een Hanna worden aan hun lot overgelaten. Vader is druk bezig met zijn geloof en moeder is zichzelf kwijtgeraakt. Jas, Obbe en Hanna proberen de dood te ontmoeten om de dood van Matthies te kunnen begrijpen. De ouders drijven niet van Obbe, Hanna en Jas af, maar de kinderen wel van hen. De kinderen komen tot gruwelijke gedachten en daden. Het wordt door niemand opgemerkt omdat het gezin in een sociaal isolement leeft. Het eind van het boek is voor Jas verlossend.
Het taalgebruik is werkelijk prachtig. Zware kost, verpakt in bijzonder mooi gebruik.
1
Reageer op deze recensie