Een familieorkest

Wat een leuke families heb je toch! Koos Meinderts schildert met woorden en Annette Fienieg met de penseel een bijzonder familieorkest met niet alledaagse instrumenten zoals bijvoorbeeld een straatorgel, een doedelzak, een harp, een knopaccordeon en nog veel meer.
Bij ons in de familie is het derde deel in een reeks, waarin eerder Bij ons in de straat en Bij ons in het circus verschenen. In ieder deel weten Koos en Annette heel treffend personages neer te zetten, die helemaal passen bij het huis waarin ze wonen, de act die ze doen en deze keer het instrument dat ze bespelen.  

Koos Meinderts (Den Haag 1953) is bekend van Het Klein Orkest samen met Harrie Jekkers, maar inmiddels ook als theatermaker en (kinderboeken)schrijver. Hij heeft zeker vijftig titels op zijn naam staan en prijzen gewonnen als de Vlag en Wimpel voor Keizer en de verhalenvader (2003), de Annie M.G. Schmidtprijs en een Edison. Annette Fienieg (Den Haag, 1959) is zijn vrouw en illustrator van veel van zijn boeken. Bovendien is ze grafisch kunstenaar. Ze tekent graag landschappen, stillevens en portretten en dat zie je in dit boek zeker terug.

In Bij ons in de familie stelt een meisje haar muzikale familie voor. Stuk voor stuk bijzondere mensen. Opa Klaas is bijvoorbeeld een oude zeebonk, die als een piraat met een aapje op zijn schouder op een straatorgeltje speelt. Zeemansliedjes natuurlijk. Papa Leo (Don Leon) ziet eruit als de eeuwig hopeloos verliefde man, wiens liefde nooit beantwoord wordt. Dat kun je je bijna niet voorstellen als je de moeder ziet die harp speelt: ze lijkt zo lief, die wil vast niemand verdriet doen. En natuurlijk heb je ook nog oma Cootje, babybroertje Benjamin, tante Tia, oom McDonald, nichtje Nora en stoere Spijker, het neefje uit Den Haag.

Alle muzikanten hebben een feestmuts op, want vandaag wordt oude opoe honderd jaar en ze gaan met z’n allen een feestlied spelen. Maar waar is oude opoe? Heeft ze iedereen weer eens gefopt? De personages worden treffend en beeldend beschreven, zoals Oom McDonald. Met zo’n naam moet je wel uit Schotland komen. Als je leest dat hij ‘schots en scheve liedjes uit een schorre doedelzak’ tovert, dan hoor je de scherpe tonen van zijn instrument zelfs in de woorden die Koos Meinderts kiest. De tekeningen hebben heldere kleuren en geven het boek een feestelijke sfeer. Ze passen precies bij het familielid: donkere stormwolken bij opa, een lucht die roze ziet van verlangen bij papa Leo.
Maar hoe zou de familie samen spelen als orkest? Jammer dat we daar niet achter komen.