Leven in Nederland door de ogen van een (oppas)ninja

Wie is er wel eens in een ander land geweest? Valt het je dan ook op dat de mensen daar anders doen dan wij? En hoe zou het voor buitenlanders in Nederland zijn? Daar kom je in dit boek op een grappige manier achter.  

Timo heeft pech: zijn oma breekt haar knie en kan voorlopig dus niet oppassen. Timo’s moeder is stewardess, dus als ze werkt is ze ook echt zeker een dag en een nacht weg. Hoe moet dat nu? Gelukkig heeft oma een goed idee, ze vindt dat er een jongen op Timo zou moeten passen, een au-pair. Moeder twijfelt, maar belt toch het au-pairbureau. Als ze alle eisen heeft doorgegeven is het gelijk raak, de volgende dag komt er al eentje op gesprek: Yushi. Hij ziet eruit als een ninja en komt uit Ishimoko, een eiland dat helemaal is afgesloten, niemand kan er in en niemand kan er uit. Behalve Yushi dus, maar dat mag niemand weten. Hij is nieuwsgierig naar hoe de mensen in Nederland leven. Het klikt meteen met Timo, zeker als Timo de wapens ziet die Yushi bij zich heeft. Moeder is veel minder zeker: heeft Yushi wel ervaring als oppasser? Kan hij koken? Is het wel veilig voor Timo met al die wapens? Uiteindelijk geeft oma’s mening de doorslag, Yushi mag blijven. Om Yushi’s geheim te bewaren past hij zich zo goed mogelijk aan, al is dat is best nog wel moeilijk. Helemaal als hij Duffie de goudvis in de kleine goudvissenkom ziet zwemmen, dat vindt hij echt niet kunnen! Ze nemen hem mee naar het Zee Aquarium op de eerste oppasdag en laten hem even vrij zwemmen bij de haaien. Duffie geniet duidelijk van het uitje, maar de mensen van het Aquarium niet, die vinden het te gevaarlijk voor de goudvis en al helemaal als Duffie tussen de tanden van een haai verdwijnt. Het voorval trekt veel te veel aandacht. Dus als Timo’s moeder terugkomt van haar reis naar New York is het maar de vraag of Yushi kan blijven. En hij had nog wel beloofd dat hij van Timo een ninja zou maken. Zou Yushi nou terug moeten? Of kan hij toch blijven?  

Timo en de oppasninja is een vrolijk boek, waarin je leest hoe hilarisch Nederlandse gewoontes over kunnen komen op mensen uit een land. Maar ook hoe anders de cultuur in Japan is, hoe word je bijvoorbeeld ninja? Timo wil direct beginnen met het vechten, maar Yushi leert hem dat je je eerst moet concentreren. Dus Timo moet een uur stil zitten en naar een kaars kijken. Voor een gewone Nederlandse jongen is dat teveel gevraagd, hoe erg hij ook zijn best doet. Dit boek is het eerste deel van een serie en er zitten veel aanknopingspunten in voor een heleboel nieuwe, grappige en spannende avonturen.  

Lisa Boersen (1975) woont en werkt in Amsterdam, ze organiseert culturele en literaire avonden bij Paradiso. Ze zag voordat ze vier jaar oud was al veel van de wereld, haar moeder komt uit Suriname en haar vader uit de Dominicaanse Republiek. Sindsdien woont ze in Nederland. Misschien voelt ze zich een soort ‘Englishman in New York’, maar dan in Nederland en kijkt ze nog steeds met een beetje verwondering naar onze gewoontes. Dat thema vind je terug in dit verhaal.  

Vanaf 2007 schrijft Lisa Boersen kinderboeken, zoals Jani Kekke en de blauwe dagdromer en Hotel Tussentijd. Met de laatste heeft ze in 2013 de Prijs van de Kinder- en Jeugdjury Vlaanderen van 8-10 jaar gewonnen. Timo en de oppasninja is geschikt voor kinderen vanaf ongeveer 8 jaar.