Interessant verhaal!

Wanneer Ellis voor eigen gebruik een foto maakt en deze ontwikkelt in de fotoruimte van de krant, blijkt dit het begin van een kettingreactie aan gebeurtenissen. Lily vindt de foto en zij ziet het als zo'n krachtig beeld dat ze hem de hoofdredacteur voorlegt. Twee jongetjes spelend op een vervallen erf met boven hen een bord: Twee kinderen te koop.

Maar wat als deze foto kwijt raakt en Ellis hem als oplossing namaakt met een ander gezin? En daarmee het vonnis van het gezin tekent dat zelf niets van de tekst op het bord weet?

In dit boek maak je kennis met de Verenigde Staten in de jaren dertig. Wanneer de economie er slecht voor staat en er dagelijks moeilijke beslissingen genomen moeten worden in veel gezinnen, terwijl aan de andere kant ook het extravagante leven van de rijken bestaat. McMorris weet deze schrijnende tweedeling goed vast te leggen en de levens van deze mensen te vangen.

Het boek is heel beeldend geschreven. Je kunt Lily en Ellis door de straten van New York en Philadelphia zien lopen. Dat maakt het boek erg boeiend. Toch was de schrijfstijl niet erg meeslepend. Ik heb dit boek geluisterd en het lukte net iets te goed om zodra ik ergens was mijn koptelefoon uit te zetten.

Voor mijn gevoel komt dit vooral doordat de personages wat eendimensionaal blijven. Er is weinig diepgang en hoewel er zeker wel componenten coming of age in zitten, miste ik wat ontwikkeling. Deze ontwikkeling zag je het krachtigst bij de moeder van de kinderen. Bij Lily en Ellis had dit wat mij betreft meer gemogen.

Maar een interessant verhaal is het zeker en het lezen van het dankwoord/de noot van de auteur gaf dat het verhaal nog wel even een extra dimensie.