In het hart gesloten

Een boek waarvan ik de karakters in mijn hart sloot zoals zij elkaar

Toen ik aan dit boek begon, had ik zo'n 40 pagina's nodig om erin te komen. Alle verhalen moeten even opgestart worden en dat voelde een beetje hak op de tak. Maar voor ik het wist, zat ik in het verhaal.

Vanaf dat moment liet het me ook niet meer los. Zoals ik van Kristin Hannah gewend ben, schreef ze wederom een enorm meeslepend verhaal. Er komt een jong meisje aangelopen in een kleine stadje. Geheel verwilderd klimt ze van angst in de hoogste boom zodra ze andere mensen ziet. Hoofd van de plaatselijke politie, Ellie Barton, belt haar zus Julia. Als uit de gratie gevallen kinderpsychiater, heeft ze de tijd en ze besluit aan de vraag van haar zus te voldoen om af te reizen naar hun geboortestadje. Niet wetende wat ze daar zou aantreffen...

Waar eerst nog even wordt gedacht aan een flink verdwaald non-verbaal autistisch kind (met een aantal nogal clichématige karakteriseringen die ik door de vingers zal zien omdat het boek al in 2006 verschenen is), blijkt al gauw dat dit meisje lange tijd in het bos moet hebben geleefd. Waarbij ze bovendien de ligatuurlittekens in haar enkels heeft staan. Wie is zij en wat is haar aangedaan?

Je volgt als lezer het proces dat Julia met het meisje aangaat. Prachtig beschreven en de band van de lezer met de personages groeit gestaag mee met de band tussen de personages. Zo raak je steeds meer in de ban van het boek. Aan het einde vond ik de ontwikkelingen allemaal iets te snel gaan, maar zeker de eerste helft/eerste tweederde van het boek zijn wat mij betreft perfect qua tempo en diepgang.

Ook inhoudelijk vond ik de talige ontwikkeling van het meisje heel interessant om te volgen. Tijdens mijn opleiding in de Taalwetenschap is het ook weleens over de zogenaamde 'wolvenkinderen' en bijvoorbeeld Genie gegaan. Je kunt zien dat Kristin Hannah veel onderzoek heeft gedaan naar de (vertraagde) taalontwikkeling. Ook de principes van (on)veilige hechting heeft ze heel mooi in het verhaal weten op te nemen.

Dan volgen er uiteraard, dat hoort toch ook wel een beetje bij een boek van Kristin Hannah, nog wat liefdesperikelen. Een beetje te zoet soms, maar het is een prima afwisseling met de psychologische zwaardere kost.

Al met al erg van genoten!